Liberté et vérité. Du savoir commun à la philosophie

  • Francesca Rivetti Barbò Uniwersytet „Tor Vergata” w Rzymie
Słowa kluczowe: wolność, transcendentalia, byt, prawda, dobro, piękno, Bóg

Abstrakt

Wolność i prawda. Od wiedzy ogólnej do filozofii

Społeczeństwa zachodnie stają się coraz bardziej wielokulturowe i występuje w nich wiele różnorodnych koncepcji wolności. Jest to przejaw kryzysu kultury zachodniej. Równocześnie jest to także jedna z przyczyn tego kryzysu.
Zdaniem Autorki artykułu kryzys ten może być przezwyciężony poprzez prawdę. Trzeba więc obecnie formować nową kulturę − kulturę prawdy, zakorzenioną w mądrości filozoficznej i chrześcijańskiej. Tylko „kultura prawdy” może być fundamentem „cywilizacji miłości”.
Poznanie prawdy o ludzkiej wolności domaga się prawdy dotyczącej całej rzeczywistości, a więc prawdy, jaką można zdobyć w filozofii wzmocnionej prawdą objawioną przez Chrystusa. W filozofii poznajemy, że Bóg jest Stwórcą całego świata, jest Miłością − Dawcą bytu, prawdy, dobra i piękna.
Ostatecznie więc wolność dana jest człowiekowi przez Boga, abyśmy jako osoby − mężczyźni czy kobiety − osiągnęli pełny rozwój.
Fundamentem ludzkiej wolności jest więc Bóg, który stworzył wszystko, co istnieje, co jest pomyślane przez Boga-Najwyższą Prawdę i dzięki temu posiada własną „prawdę ontologiczną”. Rzeczywistość jest także chciana przez Boga-Najwyższe Dobro i dzięki temu wszystko jest dobre i możemy je kochać. Rzeczywistość stworzona jest także przez Boga-Najwyższe Piękno i dlatego wszystko, co istnieje, jest piękne i możemy je podziwiać.
Własności transcendentalne wszystkiego, co istnieje, mające swe źródło w Bogu sprawiają, że człowiek posiada wolność. Brak oczywistości bezpośredniej transcendentaliów stanowi najgłębszy powód zafałszowania wolności ludzkiej.

Bibliografia

Baudrillard J., Le crime parfait, ed. Galilée, Paris 1995 (la traduction en italien par G. Piana, ed. Raffaello Cortina, Milano 1996).

RivettiBarbò F., Al di là della crisi delle verità, dans „La cultura europea del XX secolo. Le sue crisi e oltre”, Atti del Seminario di Cadenabbia, 18-20 aprile 1986, ed. Konrad Adenauer Stiftung, Urbino, 1987, pp. 153-156.

RivettiBarbò F., Dall'essere-pregnante all'Assoluto-che-dona, II. L'ascesa, dans „Rivista di Filosofia neoscolastica”, LXXI, 1979, fasc. 2o, pp. 245-289.

RivettiBarbò F., Dubbi, discorsi, verità. Lineamenti di filosofia della conoscenza, Jaca Book, Milano 19851, 19912.

RivettiBarbò F., Essere nel tempo. Introduzione alla filosofia dell'essere, fondamento di libertà, Jaca Book, Milano 1990.

RivettiBarbò F., La fondazione della libertà umana: Dio-Amore, dans A. Piolanti (curatore), Atti del IX Congresso Tomistico Internazionale „San Tommaso d'Aquino, Doctor Humanitatis”, 24-29 sett. 1990, vol. I, Libreria Editrice Vaticana, Città del Vaticano 1991, pp. 224-236.

RivettiBarbò F., L'Assoluto è Amore-Vivente, „Aquinas”, 1988, n. 1, pp. 137-145.

RivettiBarbò F., Libertà e fondazioni della bioetica: di fronte al morire, dans S. Biolo (curratore), „Nascita e morte dell'uomo. Problemi filosofici e scientifici della bioetica”, Atti del 46o Convegno docenti universitari, Centro studi filosofici di Gallarate, 4-6 aprile 1991, Marietti, Genova 1993, pp. 231-237.

RivettiBarbò F., Lineamenti di antropologia filosofica, Jaca Book, Milano 1994.

RivettiBarbò F., Semantica bidimensionale. Fondazione filosofica, con un progetto di teoria del significanto, ed. Elia, Roma 1974.

RivettiBarbò F., Speranza e verità, tra filosofia classica ed escatologia, dans „Rivista di Filosofia neo-scolastica”, LXXXVI, 1994, pp. 749-760.

Rosmini A., Apologetica, Milan 1840, „Prefazione”, cit. dans „Charitas”, anné LXX, mai 1996, pp. 150-151.

Spinoza B., Éthique, P. 1, def. 1.

Opublikowane
2020-10-13