Brentana teoria świadomości czasu

Abstrakt

Teoria świadomości czasu jest jednym z najważniejszych obszarów filozofii Brentana. Tworzy również ten fragment jego nauczania, w którym szczególnie wyraźnie widać ewolucję jego poglądów. W ramach analizy wewnętrznej świadomości czasu Brentano kilkakrotnie krytykował własne pomysły, z drugiej strony bardzo często powraca do swoich dawnych, obecnie odrzucanych teorii. W naszym artykule staramy się nakreślić tę interesującą ścieżkę. Uwzględnienie niepublikowanych rękopisów Brentana pozwala nam uzupełnić typowy obraz tej części jego filozofii. Zwykle rozróżnia się tylko „wczesnego” Brentana, który akceptował obiekty zmodyfikowane w czasie, i „późnego” Brentana, który zastąpił tę doktrynę teorią psychicznych trybów czasowych. Rzeczywiście, ten obraz jest bardzo uproszczony.

Die Theorie des Brentanos Zeitbewusstseins

Die Theorie des Zeitbewusstseins bildet einen der wichtigsten Bereiche der Philosophie Brentanos. Sie bildet auch dieses Fragment seiner Lehre, wo die Evolution seiner Ansichten besonders deutlich beobachtet werden kann. Im Rahmen der Analysen des inneren Zeitbewusstseins kritisiert Brentano mehrmals seine eigenen Ideen, andererseits kehr er sehr oft zu seinen alten, inzwischen verworfenen Theorien zurück. In unserem Artikel versuchen wir diesen interessanten Weg zu skizzieren. Die Berücksichtigung der unpublizierten Manuskripte Brentanos erlaubt uns das typische Bild dieses Teils seiner Philosophie zu vervollständigen. Gewöhnlich unterscheidet man nämlich lediglich den „frühen” Brentano, der zeitlich modifizierte Objekte akzeptierte, und den „spaten” Brentano, der diese Lehre durch die Theorie der psychischen zeitlichen Modi ersetzte. In der Tat ist dieses Bild sehr vereinfacht.