Le désert dans la spiritualité de saint Pierre Damien
Abstrakt
Motyw pustyni w myśli duchowej św. Piotra Damianiego
Celem artykułu jest przedstawienie motywu pustyni w myśli duchowej Piotra Damianiego. W pierwszej części zaprezentowany został krótki rys biograficzny Piotra Damianiego, pozwalający lepiej zrozumieć jego wybory w życiu duchowym. W drugiej części została pokazana koncepcja życia monastycznego wzorowanego na życiu jego mistrza duchowego – św. Romualda. Piotr Damiani rozróżniał dwie drogi w życiu zakonnym: życie wspólnotowe i życie pustelnicze, eremickie. Według niego życie wspólnotowe było swoistym przygotowaniem do życia pustelniczego. W trzeciej części artykułu została zaprezentowana wartość i znaczenie życia pustelniczego, a także różnica między życiem wspólnotowym a życiem pustelniczym. Piotr Damiani podkreśla, że pustynia i cela jest idealnym miejscem dla mnicha, który chce osiągnąć doskonałość w życiu duchowym. Życie na pustyni jest pewniejszą drogą do zbawienia, ponieważ daje możliwość oderwania od świata i możliwość kontaktu z Bogiem poprzez modlitwę, kontemplację i praktyki ascetyczne. Pustynia jest miejscem ćwiczenia się w cnotach przez post, milczenie i modlitwę, jest także miejscem walki ze swymi wadami i z szatanem. Pustynia jest niezbędnym etapem dla tych, którzy chcą osiągnąć szczyty życia mistycznego.
Bibliografia
Grandjean, Michel. Laïcs dans l’Église: regards de Pierre Damien, Anselme de Cantorbéry, Yves de Chartres. Paris : Beauchesne, 1994.
Lassus, Louis-Albert. Pierre Damien, l’homme des déserts de Dieu. Paris : O.E.I.L., 1986.
Copyright (c) 2015 Roczniki Filozoficzne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.