The Antinomy of Future Contingent Events

Marcin Tkaczyk

doi:10.18290/rf.2018.66.4-1en

Marcin Tkaczyk Wydział Filozofii, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II https://orcid.org/0000-0003-0380-7072

DOI: https://doi.org/10.18290/rf.2018.66.4-1en

Słowa kluczowe: czas; przyczyna; przygodny; jutrzejsza bitwa morska; wiedza uprzednia; przyszłe zdarzenia przygodne

Abstrakt

Antynomia przyszłych zdarzeń przygodnych

Antynomia przyszłych zdarzeń przygodnych jest tutaj pojmowana jako trylemat i składa się z (a) tezy o zamkniętej przeszłości, (b) tezy o otwartej przyszłości oraz przyjmującej różną postać (c) tezy o możliwości reprezentowania wszystkich zdarzeń w dowolnym czasie. Ta ostatnia teza może przyjąć postać zasady dwuwartościowości, tezy o wiedzy uprzedniej Boga lub inną postać. Różne wersje trzeciej tezy wyznaczają różne wersje antynomii przyszłych zdarzeń przygodnych. Antynomia została sformalizowana. Wykazano, że tezy (a), (b) oraz (c) tworzą zbiór sprzeczny, ale parami są niesprzeczne. Przedyskutowano możliwe rozwiązania antynomii. Pokazano, że są tylko dwa globalne rozwiązania: skrajny determinizm (fatalizm) oraz akceptacja retroaktywnych związków przyczynowych. To drugie rozwiązanie zostało zarekomendowane i opracowane.

Bibliografia

Aristotle. 1949. “Liber de interpretatione”. In Aristotelis Categoriae et Liber de interpretatione, edited by Lorenzo Minio-Paluello. Oxford: Clarendon Press.

Aristotle. 2000. Nicomachean Ethics, edited by Roger Crisp. Cambridge: Cambridge University Press.

Bocheński, Józef Maria. 1956. Formale Logik. Freiburg, München: Verlag Karl Alber.

Brillouin, Léon. 1971. “The Arrow of Time.” In Time in Science and Philosophy, edited by Jiři Zeman. Prague: Academia.

Craig, William Lane. 1991. Divine Foreknowledge and Human Freedom. The Coherence of Theism. Omniscience. Leiden, New York, København, Köln: E.J. Brill.

Crosskey, William W. 1947. “True Meaning of the Constitutional Prohibition of Ex-Post-Facto Laws.” The University of Chicago Law Review 14, no. 4: 539–566.

Denzinger, Heinrich. 1991. Enchiridion symbolorum, definitionum et declarationum de rebus fidei et morum, edited by Peter Hünermann. Freiburg im Breisgau: Herder.

Dummett, Michael. 1964. “Bringing about the Past.” Philosophical Review 73, no. 3: 338–59. OI: 10.2307/2183661.

Dummett, Michael. 1986. “Causal Loops.” In The Nature of Time, edited by Raymond Flood & Michael Lockwood. Oxford: Blackwell.

Dummett, [Michael] A[nthony] E[ardley], & A[nthony] Flew. 1954. “Can an Effect Precede its Cause?”. In Belief and Will. London: Harrison & Sons.

Epiktet. 1916. Dissertationes ab Arriano digestae, edited by Henricus Schenkl, Lipsiae: Teubner.

Ess, Josef van. 1997. Theologie und Gesellschaft im 2 und 3 Jahrhundert Hidschra: Eine Geschichte des religiösen Denkens im frühen Islam. Vol. 1-6. Berlin & New York: Walter de Gruyter & Co.

Gale, Richard. 1991. On the Existence and Nature of God. Cambridge: Cambridge University Press.

Hodge, Charles. 1971-1873. Systematic Theology. Vol. 1-3. New York: C. Scribner & Co.

Hervé, Jean-Marie. 1949. Manuale theologiae dogmaticae. Vol. 2. Parisiis: Berche et Pagis.

Juratowitch, Ben. 2008. Retroactivity and the Common Law. Oxford: Hart Publishing.

Kneale, William, & Martha Kneale. 1962. The Development of Logic. Oxford: Clarendon.

Lercher, Ludwig. 1940. Institutiones theologiae dogmaticae. Vol. 2. Œniponte & Lipsiæ: F. Rauch.

Łukasiewicz, Dariusz. 2014. Opatrzność Boża, wolność, przypadek. Kraków, Poznań: W drodze.

Łukasiewicz, Jan. 1961a. “O determinizmie.” In Jan Łukasiewicz. Z zagadnień logiki i filozofii, edited by Jerzy Słupecki, 114–26. Warszawa: PWN.

Łukasiewicz, Jan. 1961b. “Uwagi filozoficzne o wielowartościowych systemach rachunku zdań.” In Jan Łukasiewicz. Z zagadnień logiki i filozofii, edited by Jerzy Słupecki, 144–63. Warszawa: PWN.

Mates, Benson. 1961. Stoic Logic. Los Angeles: University of California Press.

Novikov, Igor D. 2001. The River of Time. Cambridge: Cambridge University Press.

Prior, Arthur N. 1953. “Three-Valued Logic and Future Contingents.” The Philosophical Quarterly 3, No. 13 (Oct., 1953): 317–26. DOI: 10.2307/2217099.

Prior. Arthur N. 1967. Past, Present, and Future. Oxford: Clarendon Press.

Reale, Giovanni. 1987. A History of Ancient Philosophy. Vol. 1: From the Origins to Socrates, edited John R. Catan. Albany, N.Y.: State University of New York Press.

Rescher, Nicholas. 1966. “A Version of the Master Argument of Diodorus.” The Journal of Philosophy 63, no. 15 (Aug. 11, 1966): 438–45. DOI: 10.2307/2024064.

Rudavsky, Tamar. 2010. “The Jewish Contribution to Medieval Philosophical Theology.” In A Companion to Philosophy of Religion, edited by Philip L. Quinn & Charles Taliaferro, 106-13. Malden, Oxford, Chichester: Wiley-Blackwell.

Schmaus, Michael. 1960. Katholische Dogmatik. Vol. 1. München: Hueber.

Swieżawski, Stefan. 1999. Byt. Zagadnienia netafizyki tomistycznej. Kraków: Znak.

Swinburne, Richard. 2004. The Existence of God. Oxford: Clarendon Press.

Tkaczyk, Marcin. 2015. Futura contingentia. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Wolfson H. A. 1976. The Philosophy of Kalam. Cambridge, MA, London: Harvard University Press.

Zagzebski, Linda Trinkaus. 1991. The Dilemma of Freedom and Foreknowledge. New York: Clarendon Press.

Zeller Eduard. 1882. “Über den kurieuon des Megarikers Diodorus.” In Sitzungsberichte der Königlichen Akademie der Wissenschaften. Berlin.