The Doctrine of Pneuma and the Bioplasma Concept. II. The Properties and Functions of Pneuma and Bioplasma in the Animated Nature
Abstract
A comparison was made between the concept of bioplasma put forward in the realm of the present biophysics and the doctrine of pneuma of the Old Stoa. It was shown that both of them were considered as unifying factors throughout the Cosmos as a whole, as well as all animated and unanimated beings. Pneuma and bioplasma are seen as performing similar essential biological functions e.g.: the overall control of bioprocesses, and putting them in direct contact with the rest of the world. Yet, both concepts ought not be compared directly. The reason is that in the Old Stoa pneuma is dealt with in the philosophical manner. Having bodily nature, it is considered as the active principle, imbuing all beings with their specific qualities: the plants, animals, man, and eventually the whole Universe with life, sensitivity, and reason. On the other hand, the concept of bioplasma is formulated primarily in the domain of natural sciences. In the present author's opinion the last of the three of its formulations (i.e. the „orthodoxially physical”, W. S. Iniushin's, and W. Sedlak's one), is closest to the sense of the Stoic doctrine of pneuma.
References
Benz E.: 1929. Das Todesproblem in der Stoischen Philosophie. Verlag von W. Kohlhammer: Tübingen-Stuttgart.
Duszyńska B.: 1948. Zasada somatologii stoickiej. Poznań. Pozn. Tow. Przyj. Nauk.
Edelstein L.: 1966. The Meaning of Stoicism. Cambridge. Harvard University Press.
Gould J. B.: 1970. The Philosophy of Chrysippus. Leiden. E. J. Brill.
Hunt H. A. K.: 1976. A Physical Interpretation of the Universe. The Doctrines of Zeno the Stoic. Melbourne. Melbourne University Press.
Iniushin W. M.: 1983. Resonance, biostimulation and the problem of bioplasma. W: Wave Therapeutics. Interaction of Non-ionizing Electromagnetic Radiation with Living Systems. Ed. Z. W. Wolkowski ss.123-129. Versailles France 19 May 1979. Paris.
Iniuszyn W. M.: 1970. Łaziernyj swiet i żywoj organizm. Ałma-Ata: Kazach. Gosud. Uniw.
Iniuszyn W. M.: 1972. Rezonansnaja biostimulacja i problema biopłazmy, W: Biostymulacja łaziernym izłuczeniem. Niekotoryje woprosy biodynamiki i bioenergetyki organizma w normie i patołogii. Red. W. M. Iniuszyn ss. 5-8. Alma-Ata. Kazach. Gosud. Univ.
Iniuszyn W. M.: 1974a. Biopłazma i jej izłuczenia. W: Psichiczeskaja samoregulacja. Ed. A. S. Romien ss. 330-335. Ałma-Ata: Kazach. Gosud. Uniw.
Iniuszyn W. M.: 1974b. Mitogeneticzeskomu izłuczeniu 50 let. W: Psichiczeskaja samoregulacja. Ed. A. S. Romien ss. 367-370. Ałma-Ata: Kazach. Gosud. Uniw.
Iniuszyn W. M.: 1978. Elementy teorii biołogiczeskogo pola. Ałma-Ata. Kazach. Gosud. Uniw.
Iniuszyn W. M., Czekurow P. R.: 1975. Biostimulacja łuczom łaziera i biopłazma. Ałma-Ata. Kazach. Gosud. Uniw.
Iniuszyn W. M., Griszczenko W. S., Worobiew N.A., Szujskij N. N., Fedorowa N. N., Gibadulin F. F.: 1968. O biołogiczeskoj suszcznosti effekta Kirlian. (Koncepcja biologiczeskoj plazmy). Ałma-Ata. Kazach. Gosud. Uniw.
Lapidge M.: 1978. Stoic cosmology. W: The Stoics. Ed. J. M. Rist ss.161-185. Berkeley. The University of California Press.
Nowiński Cz.: 1978. Bioelektronika i filozofia. „Studia Filozoficzne” 10 nr 10 s. 103-110.
Pearson A. C.: 1891. The Fragments of Zeno and Cleantes. London−Cambridge: C. L. Clay & Sons.
Pohlenz M.: 1959. Die Stoa. Geschichte einer geistigen Bewegung. Göttingen. Vanderhoeck & Ruprecht.
Preus A.: 1990. Man and cosmos in Aristotle: Metaphysics Λ and the biological works. W: Biologie, Logíque et Métaphysique chez Aristotle. Eds. P. P. Devereux D. ss. 471-490. Paris. Éditions du C.N.R.S.
Prujszczyk M.: 1987. Próba uzupełnienia teorii regulacji ekspresji genów przy wykorzystaniu modelu bioelektronicznego. Praca magisterska. Katedra Biologii Teoretycznej KUL. Lublin.
Rist J. M.: 1969. Stoic Philosophy. Cambridge. Cambridge University Press.
Rosenberg B., Postow E.: 1969. Semiconduction in proteins and lipids - Its possible biological import. Ann. NY Acad. Sci. s. 158, 161-190.
Sedlak W.: 1967a. Elektrostaza i ewolucja organiczna. „Roczniki Filozoficzne” 15:1967 z. 3 s. 31-58.
Sedlak W.: 1967b. Model układu emitującego pole biologiczne i elektrostaza. „Kosmos” A 16 (2) s. 151-159.
Sedlak W.: 1970a. Wstęp do elektromagnetycznej teorii życia, „Roczniki Filozoficzne” 18:1970 z. 3 s. 101-126.
Sedlak W.: 1970b. Plazma fizyczna i laserowe efekty w układach biologicznych. „Kosmos” A 19 nr 2(103) s. 143-154.
Sedlak W.: 1971a. Magnetohydrodynamika biologiczna w zarysie. „Kosmos” A 20 nr 3(110) s. 191-201.
Sedlak W.: 1971b. Kwantowe podstawy ruchu w świecie organicznym. „Roczniki Filozoficzne” 19:1971 z. 3 s. 91-112.
Sedlak W.: 1972a. Plazma fizyczna jako podstawa bioenergetyki. „Roczniki Filozoficzne” 20:1972 z. 3 s. 125-148.
Sedlak W.: 1972b. Laserowe procesy biologiczne. „Kosmos” A 21 nr5(118) s. 533-545.
Sedlak W.: 1972c. Joga w świetle współczesnej biofizyki. „Zeszyty Naukowe KUL” 15:1972 nr 2(58) s. 43-52.
Sedlak W.: 1973. Wpływ świadomości na somę człowieka w bioelektronicznym kontekście. „Wychowanie Fizyczne i Sport” 17 (2) s.69-77.
Sedlak W.: 1975a. Dynamika bioplazmy i metabolizm. „Kosmos” A 24 (3) s. 261-272.
Sedlak W.: 1975b. Ewolucja bioplazmy. „Roczniki Filozoficzne” 23:1975 z. 3 s. 95-116.
Sedlak W.: 1975c. Bioplazma − piąty stan materii. „Summarium” 1973 ss. 343-346. Lublin. Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego KUL.
Sedlak W.: 1977a. Bioplazma − nowy stan materii. W: Bioplazma. Materiały I Konferencji poświęconej bioplazmie. Red. W. Sedlak ss. 13-30. Katolicki Uniwersytet Lubelski. Lublin 9 maja 1973. Redakcja Wydawnictw KUL.
Sedlak W.: 1977b. Piezoelektryczność związków organicznych i kwantowo-akustyczne podstawy informacji biologicznej. „Roczniki Filozoficzne” 25:1975 z. 3 s. 149-170.
Sedlak W.: 1979a. Metabolizm − bioelektronika − plazma biologiczna. W: Bioelektronika. Materiały I Krajowego Sympozjum nt. bioelektroniki. Red. W. Sedlak ss. 23-31. Katolicki Uniwersytet Lubelski. Lublin 14 maja 1975. Lublin. Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego KUL.
Sedlak W.: 1979b. Bioplazma − problemy i możliwości. W: Bioelektronika. Red. W. Sedlak. Warszawa s. 252-278. Inst. Wyd. PAX.
Sedlak W.: 1979c. Elektronika − bios i metoda. Tamże s. 163-187.
Sedlak W.: 1979d. Zarys biologii falowej. Tamże s.469-492.
Sedlak W.: 1979e. Homo electronicus. Tamże s. 504-527.
Sedlak W.: 1979f. Bioelektronika − informacja − holografia. Tamże.
Sedlak W.: 1979g. Bioplazma jako podstawowa metoda sondażu życia. „Roczniki Filozoficzne” 27:1979 z. 3 s. 103-123.
Simionescu C. R., Dumitrescu C. R., Percec V.: 1978. Semiconducting biopolymers and their part in biochemical phenomena. Topics in Bioelectrochemistry and Bioenergetics. T. 2. Ed. G. Milazzo. Chichester. Wiley s. 151-204.
Tien Ti.: 1973. Biology and semiconduction. Solid State Chemistry and Physics. Ed. F.F. Weller New York. s. 847-903. M. Dekker.
Vasilescu D.: 1973. Some electrical properties of nucleic acids and components. Physico-chemical Properties of Nucleic Acids. Ed. J. Duchesne London-New York s. 31-66. Academic Press.
Verbeke G.: 1942. De Pneumaleer van de Oudere Stoicijnen. „Tijdsch. Philos.” 4 s. 437-488.
Verbeke G.: 1945. L'Evolution de la doctrine du pneuma du Stoicisme a S. Augustin. Etude philosophique. Paris-Louvain. De Brouwer-Editions de l'Institut Supérieur de Philosophie.
Wnuk M.: 1981. Plazma fizyczna w chloroplastach. „Roczniki Filozoficzne” 29, z. 3 s. 139-148.
Wnuk M.: 1987. Rola układow porfirynowych w ewolucji molekularnej życia. Z Zagadnień Filozofii Przyrodoznawstwa i Filozofii Przyrody. Red. M. Lubański, S. Ślaga, T. 9. Warszawa. Akademia Teologii Katolickiej.
Zon J.: 1979. Wystepowanie plazmy fizycznej w strukturach żywych. „Roczniki Filozoficzne” 27, z. 3 s. 125-134.
Zon J. R.: 1980. The living cell as a plasma physical system. Physiol. Chem. Phys.” 12 s. 357-364.
Zon J.: 1983. Electronic conductivity in biological membranes. „Roczniki Filozoficzne” 31 z. 3 s. 165-183.
Zon J.: 1986. Plazma elektronowa w blonach biologicznych. Lublin. Red. Wyd. KUL.
Zon J.: 1994. Starostoicka doktryna pneumy a koncepcja bioplazmy. I. Własności pneumy i plazmy fizycznej w świecie „nieożywionym”. „Roczniki Filozoficzne” 42 z. 3 s. 35-64.
Copyright (c) 1995 Roczniki Filozoficzne
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
