1918-1920 Procesos divergentes en dos naciones europeas

Abstrakt

Rozbieżne procesy w dwóch narodach europejskich w latach 1918-1920

Polska i Hiszpania nie mają bogatej historii wzajemnych kontaktów. Gdy po I wojnie światowej w 1918 r. Polska odzyskała niepodległość, Druga Rzeczpospolita była postrzegana przez pryzmat problemów samych Hiszpanów. Z jednej strony Polskę za przykład brali nacjonaliści o skłonnościach secesjonistycznych, a libertariańscy komuniści (anarchiści) postrzegali rewolucję bolszewicką jako rozwiązanie dla Hiszpanii. Z drugiej strony, bazujący na katolicyzmie polski nacjonalizm znajdował odzew u hiszpańskich katolickich konserwatystów poszukujących nowego mitu założycielskiego dla swojego kraju. Kroniki Sofii Casanova, jedynej Hiszpanki rozumiejącej zawiłości polskiej sytuacji, były ważnym źródłem wiedzy dla przeciętnego Hiszpana.