August Zaleski w dwóch przesileniach gabinetów gen. Władysława Sikorskiego (lipiec 1940 i 1941 rok)
Article Sidebar
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Main Article Content
Abstrakt
Artykuł omawia rolę Augusta Zaleskiego w przesileniach gabinetowych gen. Władysława Sikorskiego w 1940 i 1941 roku. Wymieniony dyplomata w latach II wojny światowej po raz kolejny w swojej karierze stanął na czele Ministerstwa Spraw Zagranicznych, jednak nie posiadał pełnej niezależności w pełnieniu swojej funkcji – musiał liczyć się z premierem. Autorka zwraca uwagę na napięte stosunki na linii Zaleski–Sikorski, które kładły cień na kolejne problemy, z którymi musiał borykać się rząd na uchodźstwie. Punktami kulminacyjnymi tej relacji były dwa przesilenia gabinetowe, kiedy dochodziło do próby sił, z których jednak Zaleski nie mógł wyjść zwycięsko.
Article Details
Bibliografia
Eden A., Pamiętniki 1938-1945, Warszawa: PAX 1970.
Hułas M., Goście czy intruzi? Rząd polski na uchodźstwie wrzesień 1939 – lipiec 1943, Warszawa: Instytut Historii PAN 1996.
Kania K., Edward Bernard Raczyński 1891-1993 dyplomata i polityk, Warszawa: Neriton 2014.
Kukiel M., Generał Władysław Sikorski: żołnierz i mąż stanu Polski walczącej, Londyn: Instytut Polski i Muzeum im. Gen. Sikorskiego 1970.
Morawski K., Wspólna droga z Rogerem Raczyńskim, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1998.
Nagórski Z., Wojna w Londynie. Wspomnienia 1939-1945, Paryż: Księgarnia Polska w Paryżu 1966.
Raczyński E., W sojuszniczym Londynie. Dziennik ambasadora Edwarda Raczyńskiego 1939-1945, Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza 1989.