Duszpasterstwo uchodźców w świetle wytycznych Stolicy Apostolskiej z 2013 roku
Article Sidebar
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Main Article Content
Abstrakt
Wzmożony ruch migracyjny występujący współcześnie w całym świecie, a szczególnie w Europie jest wielkim wyzwaniem nie tylko dla państw i organizacji międzynarodowych, lecz także dla Kościoła. Problemy uchodźców wymagają holistycznych rozwiązań, co jest możliwe tylko przy współpracy Kościoła z władzami państw przyjmujących i państw pochodzenia uchodźców, a także z instytucjami międzynarodowymi. Jednak Kościół zobowiązany jest przede wszystkim do zorganizowania specjalnego duszpasterstwa uchodźców wszędzie tam, gdzie wśród uchodźców są wyznawcy Chrystusa, a także do poszukiwania nowych form dialogu i współdziałania z ludźmi wyznającymi inne niż chrześcijaństwo religie. Problem podjęty w tym opracowaniu można wyrazić w pytaniu: w jaki sposób organizować duszpasterstwo uchodźców odmiennych kulturowo i religijnie, by nie utracić swojej chrześcijańskiej tożsamości, a zarazem odpowiedzieć w sposób ewangeliczny na ewidentne potrzeby egzystencjalne i duchowe uchodźców? Odpowiedź na to pytanie z oczywistych względów została wyrażona w formie krótkiego artykułu. Mimo tego ograniczenia, autor stara się pokazać możliwości rozwiązania postawionego problemu w świetle wytycznych duszpasterskich ogłoszonych w 2013 roku przez dwie dykasterie Stolicy Apostolskiej: Papieską Radę ds. Migrantów i Podróżnych oraz Papieską Radę Cor Unum.
Article Details
Bibliografia
Cisło W., Imigranci u bram. Kryzys uchodźczy i męczeństwo chrześcijan XXI w., Kraków: Biały Kruk 2017.
Degórski B., Uczynki miłosierdzia w świetle starożytnych reguł mniszych, „Vox Patrum” 16 (1996), z. 30-31, s. 259-274.
Fuchs O., „Wenn Fremde bei dir in eurem Land leben…“ (Lev 19,33-34). Zukünftige Herausforderungen durch die aktuelle Migrationsbewegung, „Theologie der Gegenwart” 60 (2017), nr 1, s. 47-71.
Kamiński R., Duszpasterstwo nadzwyczajne, w: Leksykon teologii pastoralnej, red. R. Kamiński, W. Przygoda, M. Fiałkowski, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL 2006, s. 209-212.
Kamiński R., Parafia, w: Leksykon teologii pastoralnej, s. 587-594.
Küppers A., Schallenberg P., Flucht und Migration als Herausforderung christlicher Nächstenliebe, „Theologie der Gegenwart” 59 (2016), nr 3, s. 189-201.
Lipiec D., The Parish Pastoral Care and the Immigrants, „Roczniki Teologiczne” 64 (2017), z. 6, s. 67-80.
Mack E., Muss Barmherzigkeit grenzenlos sein? Humanität gegenüber Migranten als ethisches Dilemma, „Theologie der Gegenwart” 59 (2016), nr 3, s. 173-188.
Mandry Ch., Zur „christlichen Identität“ Europas in Zeiten der Migration, „Theologie der Gegenwart” 59 (2016), nr 3, s. 162-172.
Papieska Rada ds. Migrantów i Podróżnych, Papieska Rada Cor Unum, Przyjęcie Chrystusa w uchodźcach i przymusowo przesiedlonych. Wytyczne duszpasterskie, Watykan 2013.
Pompey H., Roß P. S., Kirche für andere. Handbuch für eine diakonische Praxis, Mainz: Matthias-Grünewald 1998.
Przygoda W., Budowanie komunii Kościoła dzięki świadectwu miłości w świetle motu proprio „Intima Ecclesiae natura”, w: Kościół – komunia i dialog. Księga pamiątkowa ofiarowana Księdzu Biskupowi Kazimierzowi Ryczanowi w 75. rocznicę urodzin, red. P. Kantyka, J. Czerkawski, T. Siemieniec, Kielce: Jedność 2014, s. 327-338.
Przygoda W., Posługa charytatywna Kościoła w Polsce. Studium teologiczno-pastoralne, Lublin: Wydawnictwo KUL 2004.
Słownik katolickiej nauki społecznej, red. W. Piwowarski, Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax 1993.