Chrystocentryzm personalistyczny
Abstrakt
Christocentrism is now one of the most widespread ideas in moral theology, allowing acoherent definition of the issues of moral life. The personalistic character of Christocentrism indicates the necessity of defining Christian morality in the perspective of the first person, owing to which a Christian not so much is directed by some outer law written down outside him, as searches for the true good, according to the principle of being open to the truth that is written in his conscience. A bond with Christ may be formed on the plane of motivation that results from undertaking the task of following, from the ontic rootedness as a new creature and on the basis of identification of one's aim with the aspiration that is in Christ. The „Christo-form” of human life gives a man a new identity and opens him to participation in the Trinitarian life. The biblical ideas that define the personalistic dimension of Christocentrism most fully, are the idea of vocation and the idea of the New Covenant, which have been given a significant place in Polish moral theology. Pointing to a dynamic and responsorial character of Christian morality these ideas allow an integral definition of the phenomenon of aspiration to perfection in love that is at the same time a fullness of personal life.
Bibliografia
Cófreces Merino E., Garcia d e Haro R.: Teologia moralna fundamentalna. Tłum. A. Liduchowska. Kraków 2004.
Derdziuk A.: Trynitarny fundament życia moralnego. RT 52:2005 z. 3 s.19-32.
JanPaweł II: Encyklika Redemptor hominis. Watykan 1979.
JanPaweł II: Encyklika Veritatis splendor. Watykan 1993.
Machinek M.: Biblijny fundament teologii moralnej. W: Świadek nadziei. Ks. prof. Janusz Nagórny twórca i nauczyciel teologii moralnej. Red. A. Derdziuk. Lublin 2008 s.165-175.
Melina L.: Cristo e il dinamismo dell’agire. Linee di rinnovamento della teologia morale fondamentale. Roma 2001.
Nagórny J.: Historiozbawczy fundament moralności chrześcijańskiej. W: Teologia moralna u kresu II tysiąclecia. Red. J. Nagórny, K. Jeżyna. Lublin 1998 s. 153-170.
Nagórny J.: Moralność chrześcijańska jako moralność nowego życia w Chrystusie. W: Vivere in Christo. Chrześcijański horyzont moralności. Red. J. Nagórny, A. Derdziuk. Lublin 1996 s. 87-116.
Nagórny J.: Rola wiodących idei biblijnych w teologii moralnej. W: Veritatem facientes. Księga pamiątkowa ku czci księdza profesora Franciszka Greniuka. Red. J. Nagórny, J. Wróbel. Lublin 1997 s. 259-292.
Nagórny J.: Teologia moralna w czterdzieści lat po Soborze Watykańskim II. RT 52:2005 z. 3 s. 5-18.
Nagórny J.: Teologiczna interpretacja moralności Nowego Przymierza. Lublin 1989.
Olejnik S.: Wokół przed- i posoborowej odnowy teologii moralnej. Relacja uczestnika. W: Polska teologia moralna. Czterdzieści lat po Soborze Watykańskim II. Red. J. Nagórny, J. Gocko. Lublin 2006 s. 13-29.
Powołanie chrześcijańskie. Zarys teologii moralnej. T. 1. Istota powołania chrześcijańskiego. Red. S. Smoleński. Wyd. 3. Częstochowa 1983.
Rosik S.: Wezwania i wybory moralne. Refleksje teologicznomoralne. Lublin 1992.
Rzepa W.: Chrystocentryzm życia moralnego. W: Świadek nadziei. Ks. prof. Janusz Nagórny twórca i nauczyciel teologii moralnej. Red. A. Derdziuk. Lublin 2008 s. 177-186.
Sobór Watykański II: Dekret o formacji kapłańskiej Optatam totius (1965).
Sobór Watykański II: Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes (1965).