Wybrane sposoby analizy autonarracji w diagnozie klinicznej na przykładzie paranoicznego zaburzenia osobowości

Abstract

Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie przydatności wybranych aspektów analizy narracji w diagnozie klinicznej, w której – oprócz rozpoznania obrazu zaburzenia osobowości, mechanizmu psychopatologii i etiologii – istotne jest też poznanie sposobu doświadczania samego siebie przez pacjenta. Zakładamy, że wypowiedź pacjenta sama w sobie jest fenomenem psychicznym – sposobem konstrukcji (i przeżywania) zaburzenia, a analiza autonarracji pacjenta pozwala zrozumieć, jak konstruuje on swoją psychopatologię. Jako wiodącą koncepcję narracyjną wybrano do opisu kliniczny model narracyjnej organizacji doświadczenia (model of narrative development – Salvatore, Dimaggio i Semerari, 2004), a jako przykład kliniczny omówione zostało paranoiczne zaburzenie osobowości.