Glosa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 listopada 2009 roku, sygn. akt P88/08
Abstrakt
Zaprezentowana glosa dotyczy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt. P88/08, w przedmiocie orzeczenia art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze [zwane p.u.n.], w zakresie odnoszącym się do dłużnika niekorzystającego z pomocy adwokata lub radcy prawnego, wskazuje na niezgodność art. 28 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy z art. 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie niezgodność z art. 32 ust. 1 Konstytucji. Marszałek Sejmu, Prokurator Generalny, Biuro Studiów i Analiz przedstawili stanowisko aprobujące zgodność art. 28 ust. 1 p.u.n. z art. 32 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji. Trybunał Konstytucyjny wskazuje na liczne wymagania formalne, szczególnie wobec wniosku o ogłoszenie upadłości składanego przez dłużnika. Podnosi, że prawo do sądu może być naruszone nie tylko bezpośrednio, ale również pośrednio wskutek takiego ukształtowania przez ustawodawcę wymagań proceduralnych, które czynią zainicjowanie postępowania nadmiernie utrudnione. W konsekwencji zwraca uwagę, że nadmierny rygoryzm połączony ze znaczną formalizacją wniosku o ogłoszenie upadłości nie spełnia funkcji kompensacyjnej, nie chroni w dostateczny sposób dłużnika, jego przedsiębiorstwa. W kontekście profesjonalnych pełnomocników wyraża stanowisko o przygotowaniu zawodowym, które zapewnia fachowość obsługi prawnej w postępowaniu procesowym przed sądami. Trybunał Konstytucyjny dokonał rozróżnienia między dłużnikami mającymi zawodowego pełnomocnika i działającymi samodzielnie, określając cechę relewantną, która pozwala na wyodrębnienie grupy. W następstwie kwestionowany przepis nie spełnia wymogów konstytucyjnych w art. 45 ust. 1 Konstytucji. W odniesieniu do art. 32 Konstytucji Trybunał Konstytucyjny prezentuje pogląd, że przy znacznym skomplikowaniu i rygoryzmie połączonym z brakiem reprezentacji w konkretnym przypadku dojść może do naruszenia praw gwarantowanych konstytucyjnie. W ramach wyroku Trybunału Konstytucyjnego zgłoszono zdanie odrębne w części dotyczącej kwestii zgodności art. 28 p.u.n. z art. 45 ust. 1 Konstytucji. Niniejsza glosa podziela argumentacje, którą zauważył Trybunał Konstytucyjny, jednocześnie zwracając uwagę na interes społeczny, negatywne skutki spóźnionego złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, wskazując sygnalizacyjnie ustawodawcy na rozważenie zwiększenia ochrony przedsiębiorców dłużników.
Bibliografia
Banaszak Bogusław: Konstytucja Rzeczypospolitej. Komentarz, Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck 2012.
Berutowicz Włodzimierz: Postępowanie cywilne w zarysie, wyd. 3, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1984.
Brol Jan: Podstawowe kierunki zmian w postępowaniu upadłościowym, Przegląd Prawa Handlowego 8 (2003), s. 4-10.
Buława Piotr, Szmit Karolina: Ekonomiczna analiza prawa, Warszawa: Wolters Kluwer 2012.
Chauvin Tatiana, Stawecki Tomasz, Winczorek Piotr: Wstęp do prawoznawstwa, wyd. 6, Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck 2011.
Dolecki Henryk: Postępowanie cywilne, zarys wykładu, Warszawa: Wolters Kluwer 2001.
Dudek Patrycja: Liczy się to, czy dług jest spłacony, Dziennik Gazeta Prawna z dnia 24 kwietnia 2017 r., nr 79 (4478).
Gurgul Stanisław: Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, wyd. 8, Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck 2011.
Gurgul Stanisław: Prawo upadłościowe. Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck 2016.
Morawski Lech: Zasady wykładni prawa, Toruń: Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa „Dom Organizatora” 2006.
Osajda Konrad: Niewypłacalność spółki z o.o., Warszawa: LexisNexis 2014.
Terlecki Piotr: Zarys francuskiego prawa insolwencyjnego, Przegląd Prawa Handlowego 9 (2009), s. 31-41.
Zimmerman Piotr: Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck 2012.
Zimmerman Piotr: Prawo upadłościowe. Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck 2016.
Zoll Fryderyk: Czy Austriackie dotyczące upadłości może stanowić wzór dla polskiego ustawodawcy?, Studia Prawnicze 2 (148) 2001, s. 33-41.
Copyright (c) 2017 Roczniki Nauk Prawnych
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.