Uprawnienia Kościoła katolickiego w odniesieniu do małżeństw niekatolików

  • Wiesław Kraiński Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Wydział Teologiczny
Słowa kluczowe: ochrzczeni niekatolicy; nieochrzczeni niekatolicy; Kościoły wschodnie; uprawnienie do sądzenia spraw niekatolików

Abstrakt

Celem artykułu jest przybliżenie jurysdykcji Kościoła katolickiego w kwestii małżeństw niekatolików. Autor po rozważaniach teoretycznych i przedstawieniu kategorii niekatolików nieochrzczonych i niekatolików ochrzczonych stawia pytanie: na jakiej podstawie Kościół katolicki wykonuje wobec nich jurysdykcję. Podaje argumentację dla tychże uprawnień poprzez opisanie ich źródeł w prawie naturalnym, świętości małżeństwa, odwołując się do historii doktryny i poszczególnych dokumentów kościelnych. Przytacza również teorię i procedury, o których mowa w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. oraz instrukcji Dignitas connubii. Nawiązuje do decyzji Sygnatury Apostolskiej i podaje szczegółowe uzasadnienie powodów, na podstawie których Kościół katolicki może realizować uprawnienie w odniesieniu do małżeństw niekatolików: udowodnienie stanu wolnego, interes prawny, status familiae et personarum (legitymacja potomstwa, pokrewieństwo, powinwactwo, alimenty, dziedziczenie).

Bibliografia

Bączkowicz Franciszek, Prawo kanoniczne, t. I, Wydawnictwo Diecezjalne św. Krzyża, Opole 1957.

Díaz Moreno José Maria, Matrimonios no canónicos y competencia de los Tribunales Eclesiásticos, Dykinson, Madrid 2007.

Janes Rhidian, The canon law of the Roman Catolic Church and the Church of England, T&T Clark, Edinburgh 2000.

Kowal Janusz, Dignitas connubii e competenza della Chiesa, „Periodica” 94 (2005), s. 476-488.

Kraiński Wiesław, Bonum Coniugum i jego wykluczenie w doktrynie i orzecznictwie Roty Rzymskiej, „Ius Matrimoniale” 16 (22) 2011, s. 99-116.

Kraiński Wiesław, Prawo trybunałów do rozstrzygania nieważności małżeństw niekatolików art. 2-4 Dignitas Connubii, Bernardinum, Pelplin 2013.

Llobell Joaquin, La jurisdicción de la Iglesia sobre los matrimonios no obligados a la forma canónica, „Ius Canonicum” 37 (1997), nr 73, s. 33-71.

Montini Giovanni, Matrimonio tra acattolici di fronte al giudice ecclesiastico. Alcune note sull’art. 3 §2 dell’istruzione Dignitas Connubii, „Periodica de re canonica” 99 (2010), s. 627-679.

Navarrete Urbano, Competentia Ecclesiae in Matrimonium Baptizatorum eiusque limites, „Periodica de re morali canonica liturgica” 67 (1978), s. 95-115.

Ochoa Javier, Leges ecclesiae post Codicem iuris cannonici editiae, vol. 1, Commentarium pro Religiosis, 1966, n. 1220.

Ortiz Miguel Angel, Note circa la giurisdizione della Chiesa sul matrimonio degli acatolici, „Ius ecclesiae” 6 (1994), s. 369-374.

Rozkrut Tomasz (red.), Komentarz do instrukcji procesowej Dignitas Connubii, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2007.

Św. Augustyn, Wartości małżeństwa, tłum. Wacław Eborowicz, WSD Pelplin, Pelplin 1980.

Wenz Wiesław, Apostazja i formalny akt wystąpienia z Kościoła. Zasady postępowania w świetle norm kościelnych, „Prawo i Kościół” 2(2010), s. 20-43.

Zuanazzi Ilaria, Il diritto di introdurre l’azione o di partecipare al giudizio di nullita del matrimonio (art. 92-94; art. 95-100), [w:] Piero Antonio Bonnet, Carlo Gullo (red.), Il giudizio di nullita matrimoniale dopo l’istruzione „Dignitas Connubii”, Parte Seconda, (Studi Giuridici LXXVI), Libreria Editrice Vaticana, Vaticano 2007, s. 249-295.

Opublikowane
2019-11-16
Dział
Artykuły: Prawo Kanoniczne