Bł. cesarz Karol Habsburg (1887-1922). Chrześcijański polityk w służbie rodziny i narodu

Lidia Fiejdasz-Buczek

doi:10.18290/rnp.2016.26.1-4

Lidia Fiejdasz-Buczek Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji

DOI: https://doi.org/10.18290/rnp.2016.26.1-4

Słowa kluczowe: Karol Habsburg; wzór odpowiedzialności; błogosławieni politycy; reformy społeczne Austrii w pierwszej połowie XX wieku

Abstrakt

Karol Habsburg urodził się 17 sierpnia 1887 r. na zamku w Persenbeug nad Dunajem jako syn arcyksięcia Ottona (1865-1906) i księżniczki Marii Józefy Saksońskiej (1867-1944). Został wychowany w duchu katolickim i starannie przygotowany do bycia cesarzem. Tron Austro-Węgier objął po śmierci zamordowanego 28 czerwca 1914 r. w Sarajewie stryja Franciszka Ferdynanda (1863-1914). Cesarzem Austrii został 21 listopada 1916 r. Kilka dni później został ukoronowany na króla Węgier. W wieku 24 lat ożenił się z księżniczką Zytą z Burbonów (1892-1989), z którą miał ośmioro dzieci.

Celem artykułu jest charakterystyka reform prawnych, administracyjnych i społecznych wdrożonych przez cesarza Karola (m.in. w zakresie prawa pracy, ubezpieczeń społecznych, bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia, poprawy sytuacji prawnej i materialnej rodzin, żołnierzy, jeńców i weteranów wojennych); konfrontacja tychże z encykliką Leona XIII Rerum Novarum; przedstawienie Karola jako chrześcijańskiego polityka, rzecznika pokoju, wzorowego małżonka i przykładnego ojca rodziny.

Z powodu kultywowania miłości społecznej, rozumienia władzy jako świętej służby poddanym sobie narodom oraz realizacji powołania do świętości w życiu rodzinnym i w działalności politycznej Jan Paweł II beatyfikował go 3 października 2004 r. Tym, „na których spoczywa ciężar odpowiedzialności politycznej w dzisiejszej Europie!”, wskazał go jako przykład do naśladowania i wzór odpowiedzialności społecznej.

Bibliografia

Broucek Peter, Kaiser Karl als Staatsmann. Eine biographische Skizze, [w:] Jan Mikrut (Hrsg.), Kaiser Karl I. (IV.) als Christ, Staatsmann, Ehemann und Familienvater, Dom Verlag, Wien 2004, s. 91-114.

Brizi Giovanna, Das religiöse Leben des Kaisers Karl. Studium der Akten zum Seligsprechungsprozess, [w:] Jan Mikrut (Hrsg.), Kaiser Karl I. (IV.) als Christ, Staatsmann, Ehemann und Familienvater, Dom Verlag, Wien 2004, s. 35-90.

Demmerle Eva, Kaiser Karl I. „Selig, die Frieden stiften...“ die Biographie, Amalthea, Wien 2004.

Dyduch Jan, Polityka jako wyraz służby człowiekowi, „Polonia Sacra” 16(2012), nr 31 (75), s. 5-39.

Engel-Janosi Friedrich, Über den Friedenswillen Kaiser Karls, [w:] Jan Mikrut (Hrsg.), Kaiser Karl I. (IV.) als Christ, Staatsmann, Ehemann und Familienvater, Wien 2004, s. 533-548.

Feigl Erich, Ein sozial denkender Kaiser und seine Maßnahmen, [w:] Jan Mikrut (Hrsg.), Kaiser Karl I. (IV.) als Christ, Staatsmann, Ehemann und Familienvater, Dom Verlag, Wien 2004, s. 139-172.

Feigl Erich, Kaiser Karl I.: ein Leben für den Frieden seiner Völker, Amalthea, Wien 1990.

Fiejdasz Lidia, Wzory odpowiedzialności społecznej w polityce, „Teka Komisji Prawniczej. Polska Akademia Nauk Oddział w Lublinie” 6(2013), s. 48-59.

Griesser-Pečar Tamara, Karl und Zita – Ihr kurzes Eheleben in einer schwierigen Zeit, [w:] Jan Mikrut (Hrsg.), Kaiser Karl I. (IV.) als Christ, Staatsmann, Ehemann und Familienvater, Dom Verlag, Wien 2004, s. 201-244.

Habacher M., Die Geschichte des Seligsprechungsprozess und der religiösen Verehrungsformen des Dieners Gottes Karl von Habsburg, [w:] Jan Mikrut (Hrsg.), Kaiser Karl I. (IV.) als Christ, Staatsmann, Ehemann und Familienvater, Dom Verlag, Wien 2004, s. 257-264.

Kucharczyk Grzegorz, Ostatni cesarz. Bł. Karol I Habsburg, Klub Książki Katolickiej, Poznań 2004.

Macek Bernhard A., Kaiser Karl I.: der letzte Kaiser Österreichs: ein biografischer Bilderbogen, Sutton Verlag, Erfurt 2014.

Misztal Henryk, Świeccy święci i błogosławieni, wyd. II uzupełnione i poszerzone, Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Lublin–Sandomierz 2002.

Misztal Henryk, Święci a przyszłość Europy, [w:] Piotr Stanisz (red.), „Religioni et scientiae”. Materiały V Sympozjum Prawa Kanonizacyjnego (Lublin, 25 kwietnia 2001 r.), Lublin 2001, s. 175-208.

Pyzdek Tadeusz, Die Christliche Gesellschaftslehre als eine Orientierung in den sozial politischen Bemühungen von Kaiser Karl I, [w:] Jan Mikrut (Hrsg.), Kaiser Karl I. (IV.) als Christ, Staatsmann, Ehemann und Familienvater, Dom Verlag, Wien 2004, s. 425-431.

Szubert Tomasz, Zabiegi cesarza i króla Karola I. (IV.) o pokojowe zakończenie pierwszej wojny światowej, w świetle literatury austriackiej, „Rocznik Tarnowski” 15(2010), s. 39-44.

Świdziński Jerzy Adam, Święci władcy. Leksykon, Wydawnictwo Salwatorów, Kraków 2009.

Winkler G.B., Die Bedeutung der christlichen Tugenden in Leben Kaiser Karls, [w:] Jan Mikrut (Hrsg.), Kaiser Karl I. (IV.) als Christ, Staatsmann, Ehemann und Familienvater, Dom Verlag, Wien 2004, s. 503-512.

Zarych Elżbieta, Karol I Habsburg. Chrześcijański cesarz końca monarchii, eSPe, Kraków 2015.