Pojęcie relikwii oraz kanoniczne rozpoznanie, przeniesienie i konserwacja doczesnych szczątek sług Bożych według instrukcji Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych z 8 grudnia 2017 roku

Słowa kluczowe: proces beatyfikacyjny; prawo kanonizacyjne; postulator; relikwie znaczne; relikwie nieznaczne; papież Franciszek; kult relikwii

Abstrakt

Po raz pierwszy od reformy prawa kanonicznego w 1983 r., w oficjalnym dokumencie Stolicy Apostolskiej została uporządkowana terminologia dotycząca relikwii. Instrukcja wyróżnia relikwie znaczne i nieznaczne. Nawiązując do dekretów Kongregacji Obrzędów ukazano racje, dla których ten podział słusznie został wprowadzony. Kompetentny do przeprowadzenia wszystkich czynności na doczesnych szczątkach sługi Bożego jest biskup diecezji lub eparchii, gdzie one spoczywają, po uzyskaniu zgody spadkobierców i zgody Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych (możliwe są różne warianty). Oprócz trybunału, biskup mianuje biegłych patomorfologów, osoby do wykonania czynności technicznych oraz dwóch świadków przeprowadzonych czynności. Omówiono przebieg kanonicznej identyfikacji zwłok, pobranie fragmentów na wypadek spodziewanej beatyfikacji oraz czynności końcowe.

Bibliografia

Bartoszewski Gabriel: Ekshumacja i kanoniczne rozpoznanie doczesnych szczątek sługi Bożego w świetle Instrukcji Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych „Sanctorum Mater”, [w:] O Sanctorum Mater, red. W. Bar, L. Fiejdasz, Lublin: Stowarzyszenie Kanonistów Polskich 2008, s. 99-118.

Bartoszewski Gabriel: Ekshumacja i zabezpieczenie doczesnych szczątków sług Bożych, [w:] Świętość Kanonizowana, t. 11: Kult relikwii, red. Sz.T. Praśkiewicz, Kraków: Wydawnictwo Karmelitów Bosych 2013, s. 39-59.

Criscuolo Vincenzo: Praenotatio Relatoris Generalis, [w:] Congregatio de Causis Sanctorum, Peorien. Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Fulton Ioannis Sheen Archiepiscopi Titularis Neoportensis Episcopi Roffensis in America (1895-1979), Positio super vita, virtutibus et fama sanctitatis, vol. I, Roma: Tipografiia Nova Res s.r.l. 2011, s. I-VI.

Darmorost Elżbieta: Ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych. Komentarz, Warszawa 2014, LEX/el.

Fiejdasz Lidia: Kształtowanie się pojęcia relikwii: aspekt prawny, [w:] Świętość Kanonizowana, t. 11: Kult relikwii, red. Sz.T. Praśkiewicz, Kraków: Wydawnictwo Karmelitów Bosych 2013, s. 17-38.

La santitá nel mondo di oggi. Presentata l’esortazione apostolica «Gaudete et exsultate», L’Osservatore Romano ed. Quottidiana Anno CLVIII n. 81 (47.814), lunedi-martedi 9-10 aprile 2018, s. 1.

Misztal Henryk, Fiejdasz-Buczek Lidia: Postępowanie kanonizacyjne w diecezji lub eparchii, Lublin: Wydawnictwo KUL 2017.

Misztal Henryk: Prawo kanonizacyjne. Instytucje prawa materialnego, zarys historii, procedura, wyd. 2, Lublin: Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL, Sandomierz: Wydawnictwo Diecezjalne 2003.

Palazzini Pietro: Le congregazione romane, [w:] La Curia Romana nella Cost. Ap. «Pastor Bonus» a cura di P.A. Bonnet, C. Gullo, Città del Vaticano: LEV 1990, s. 309-329.

Partyk Aleksandra: Pierwszeństwo osób wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych, do pochówku zwłok w określonym grobie oraz do ekshumacji, LEX/el. 2014.

Scąber Andrzej: Rozpoznanie i zabezpieczenie doczesnych szczątków sług Bożych oraz pobranie relikwii w procedurze beatyfikacyjnej – instrukcje Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych i procedura, [w:] Świętość Kanonizowana, t. 11: Kult relikwii, red. Sz.T. Praśkiewicz, Kraków: Wydawnictwo Karmelitów Bosych 2013, s. 72-91.

Opublikowane
2019-10-28
Dział
Artykuły: Prawo Kanoniczne