Przestępstwo handlu niewolnikami (art. 8 p.w.k.k.)

Abstrakt

Przedmiotem rozważań jest przestępstwo handlu niewolnikami, stypizowane w art. 8 przepisów wprowadzających kodeks karny. Autor rozważa genezę przepisu art. 8 p.w.k.k., przedmiot ochrony, podmiot, stronę podmiotową, stronę przedmiotową przestępstwa handlu niewolnikami; próbuje scharakteryzować m.in. pojęcia „niewolnictwa”, „handlu niewolnikami”, „oddania innej osoby w stan niewolnictwa”, „utrzymywania w stanie niewolnictwa”, odwołując się do poglądów wyrażanych w doktrynie i judykaturze. Autor wskazuje w konkluzji, że przestępstwo z art. 8 p.w.k.k. bierze swe źródło z umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. Przedmiotem ochrony art. 8 p.w.k.k. jest wolność oraz godność człowieka. Podmiot sprawczy jest powszechny. Przestępstwo ma charakter wieloodmianowy; umyślny, toteż popełnione może być w zamiarze bezpośrednim, jak również, wydaje się, ewentualnym; jest zbrodnią ściganą z oskarżenia publicznego; popełnione może zostać przez działanie; zaniechanie zaś wydaje się realizowalne w przypadku utrzymywania osoby w stanie niewolnictwa. Zagadnienie niewolnictwa interpretować należy w świetle definicji legalnej, zaś handel niewolnikami w kontekście definicji ustawowej handlu ludźmi. Handel niewolnikami może mieć charakter chociażby jednorazowej transakcji – nawet nieodpłatnej – w stosunku choć do jednej osoby będącej jej przedmiotem.