Czy w kan. 94 §§ 1-3 KPK ujęto kanoniczną integralną koncepcję statutów?

Abstrakt

W niniejszym opracowaniu autor na kanwie kan. 94 §§ 1-3 podjął namysł nas kanoniczną koncepcją statutów. Dowiódł, że definicja statutów w sensie ścisłym ujęta w kan. 94 § 1 jest nieadekwatna do wszystkich form tego typu aktów funkcjonujących w kanonicznym porządku prawnym. Badając takie zagadnienia, jak problem autonomii statutów, ich natura, a także trudności systematyzacyjne, wskazał, że poruszane problemy mają charakter złożony i wielowymiarowy. Dlatego też, jego zdaniem, nie da się wyrazić kanonicznej koncepcji statutów w formie definicji legalnej. Argumentując wykazał, że obok statutów w sensie właściwym nie wyklucza się także stanowienia statutów w sensie niewłaściwym ze względu na szerokie spektrum stowarzyszeń funkcjonujących w Kościele.

W swych rozważaniach wziął też pod uwagę specyficzny charakter Księgi „Normy ogólne”, wyrażający się w tym, że normy w nim zawarte charakteryzuje generalność. Zgodnie z celem tejże Księgi winny znaleźć aplikację w wykładni innych regulacjach kodeksowych oraz pozakodeksowych. W jego opinii w dwóch paragrafach jednego kanonu nie da się ująć złożoności kanonicznej koncepcji statutów, aczkolwiek są one użyteczne w stosowaniu prawa.