Dobra doczesne Kościoła w pracach i dokumencie końcowym I Synodu Diecezji Opolskiej
Abstrakt
W artykule podjęto refleksję na temat regulacji prawnych wytworzonych przez I Synod Diecezji Opolskiej, a dotyczących zarządu dobrami doczesnymi diecezji. Przedstawiono treść 17 statutów oraz 5 aneksów (tłem dla rozważań były także wcześniejsze opracowania jednej z komisji roboczych Synodu, przeznaczone do dyskusji w parafialnych zespołach synodalnych), po czym podjęto refleksję na temat kompletności prawnego ujęcia tej ważnej i złożonej dziedziny życia kościelnego. Rozwiązania przyjęte przez Synod uznać należy za niepełne, jednak prawodawca synodalny, jakim jest biskup diecezjalny, ma prawo stanowić takie normy partykularne, jakie uzna za właściwe i konieczne.
Bibliografia
Mikołajec Józef: Duszpasterstwo rodzin w uchwałach Pierwszego Synodu Diecezji Opolskiej, Warszawskie Studia Pastoralne 3 (2006), s. 56-69.
Szymański Andrzej: Ks. Bp dr Franciszek Jop – prawodawca i organizator diecezji opolskiej, Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego 2007.
Szymański Andrzej: Nauczanie i wychowanie chrześcijańskie w parafii w świetle uchwał I Synodu Diecezji Opolskiej, [w:] Wychowanie religijne i moralne, red. R. Sztychmiler, M. Różański, Olszyn: Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego 2015, s. 67-74.
Szymański Andrzej: Pierwszy Synod Diecezji Opolskiej 2002-2005, Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego 28 (2008), s. 377-404.
W drodze do Emaus. Dokumenty robocze Komisji Synodalnych, Opole: Wydawnictwo Św. Krzyża 2003.
Walencik Dariusz: Regulacje prawne dotyczące spraw majątkowych i potrzeb finansowych instytucji kościelnych, [w:] II Polski Synod Plenarny a synody diecezjalne, red. J. Krukowski, M. Sitarz, A. Pastwa, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL 2015, s. 199-219.
Wykład ks. prof. dr. hab. Helmuta J. Sobeczki wygłoszony w czasie uroczystej sesji plenarnej inaugurującej Pierwszy Synod Diecezji Opolskiej, Biuletyn Synodu Diecezji Opolskiej 1 (2002), s. 33-39.
Copyright (c) 2018 Roczniki Nauk Prawnych

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.