Rok liturgiczny aktualizacją misterium Chrystusa

Abstrakt

Rok liturgiczny jest aktualizacją misterium Chrystusa. Wynika to z bosko-ludzkiej natury Jezusa Chrystusa, a tym samym z Jego misteryjnego bytu. Jezus Chrystus jest bowiem misterium Boga. W Nim, począwszy od misterium wcielenia poprzez poszczególne misteria jego ziemskiego życia aż po misterium paschalne, Bóg dokonał zbawienia rodzaju ludzkiego i objawił swą jedność w Trójcy. Misterium zbawiania, które włącza w wewnętrzne życie Trójcy Świętej, jest kontynuowane w Kościele i dla Kościoła. Kontynuacja ta odbywa się na dwa sposoby: głoszenie – przepowiadanie misterium Chrystusa oraz jego sakramentalna aktualizacja. Rok liturgiczny jest kontekstem konkretnej celebracji, ale też sam jest celebracją całości misterium Chrystusa (sakrament czy też sakramentale roku liturgicznego) w odniesieniu do dłuższego okresu życia człowieka. Jego centrum stanowi obchód misterium paschalnego Chrystusa. Ważnym spoiwem roku liturgicznego jest Eucharystia, która nie tylko stanowi centrum każdego obchodu w roku liturgicznym, ale też jej teologiczne treści są niejako powielane w całym roku liturgicznym. Rok liturgiczny łączy w sobie przepowiadanie misterium Chrystusa (Ewangelii) i jego sakramentalną aktualizację. Nadaje on przy tym przepowiadaniu słowa Bożego głębszy wymiar sakramentalny – aktualizację wydarzeń zbawczych.