Kult Serca Jezusowego w życiu kapłańskim według św. Józefa Sebastiana Pelczara
Abstrakt
Św. Józef Sebastian Pelczar (1842-1924), biskup diecezji przemyskiej w latach 1899-1924, troszczył się o uświęcenie siebie i wszystkich wiernych. Był gorliwym apostołem kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa. Widział w nim skuteczny środek do osiągnięcia świętości. Szczególnie zalecał ten kult kapłanom. Oni są przewodnikami na drodze uświęcenia Ludu Bożego. Ta łaska i zadanie, jakie otrzymali od Boga, jest możliwe dzięki osobistej świętości. Wśród wielu sposobów osiągnięcia doskonałości na szczególne miejsce zasługuje kult Serca Jezusowego. Św. Józef Sebastian w swoich dziełach wskazywał, że kult ten jest prostą drogą do zbawienia dla kapłana i powierzonych mu wiernych. Osobiste praktykowanie kultu Serca Jezusowego przemienia samego kapłana na wzór Jezusa. Sprawia też, że czerpiąc ze źródła Boskiej Miłości, jakim jest Eucharystia, staje się on skutecznym przewodnikiem dla wiernych. Kapłani, zaszczepiając ten kult wśród wiernych i pielęgnując go, dopomagają im i sobie w osiągnięciu szczęścia wiecznego. Życie ludzkie wypływające z kultu Serca Pana Jezusa przemienia doczesność, ukierunkowując ją na wieczność
Bibliografia
Kleczka Ł.: Kontemplacja Serca Jezusowego. Kraków 2009.
Król L.: Znaczenie kultu Serca Jezusowego dla życia duchowego według św. Józefa S. Pelczara. „Studia Włocławskie” 9:2006 s. 233-243.
Machniak J.: Kapłan według Serca Jezusowego. Duchowość kapłana w pismach ascetycznych bł. Józefa Sebastiana Pelczara. „Analecta Cracoviensia” 27:1995 s. 233-242.
Mocydlarz W.: Serce Jezusa w Liturgii. Kraków 2009.
Pelczar J.S.: Rozmyślania o życiu kapłańskim, czyli ascetyka kapłańska. Ząbki 2008.
Pelczar J. S.: Pasterz według Serca Jezusowego, czyli ascetyka pasterska. Lwów 1913.
