Drama w dydaktyce homiletycznej jako nowy sposób wspomagania skutecznego przepowiadania słowa Bożego

  • Wojciech Turowski Wyższe Seminarium Duchowne w Łomży
Słowa kluczowe: drama; przepowiadanie; homilia; dydaktyka; metoda; ekspresja; symbol; obraz; kontekst

Abstrakt

A homily consists of many components, e.g. the situational context, the relation between the preacher and the listener, the language that is used, the use of symbols and signs as means of expression. Contemporary preachers manage all this very well, structuring good homilies both in their contents and form. However, such preachers are also encountered who look like they have never heard about certain problems belonging to the homiletic technique, or who show a lack of consolidated practical skills. This is why there is a need to point to certain aspects of homiletic didactics.

In the article attention is paid to contextuality of the homily, its expressiveness and impressiveness, and the image-symbolic form of preaching; also, the theological aspect of preaching is not omitted. Drama as a didactic attempt to search for solutions that will result in efficient preaching is thoroughly discussed. Drama used for the goals of homiletic didactics opens new horizons of looking at well-known Biblical pericopes, views, evaluations and people’s opinions in a new way. Active participation in drama allows a student of homiletics who takes part in it to experience something exceptional that may be a motive for creative work on a homily and on preparing an interesting catechesis. Drama teaches a homiletics student to work with the listener. Using it in homiletics classes develops the sensibility to different interpretations of the same content made by the participants in the drama, and it shapes the expressiveness and impressiveness of the future preachers of God’s Word. Using this method in classes probably will contribute to educating a good generation of “God’s heralds”.

Bibliografia

Adamek Z.: Homiletyka. Tarnów 1992.

Bobisz J.: Przymioty kazania. W: Homiletyka duszpasterska. Red. Z. Pilch. Kielce 1935 s. 77-94.

Broński W.: Formacja homiletyczna alumnów w wyższych seminariach duchownych w Polsce. Lublin 2007.

Brzozowski M.: Kryzys współczesnego kaznodziejstwa i sposoby jego przezwyciężania. W: „Roczniki Teplogiczno-Kanoniczne” 20:1973 z. 6 s. 83-95.

Cypryś A.: Ćwiczenia z homiletyki na przykładzie Wyższego Seminarium Duchownego w Rzeszowie. W: Dydaktyka homiletyki. Red. J. Twardy. Katowice 2001 s.73 - 85.

Czapów G.: Psychodrama. Warszawa 1969.

Dołęga J.M.: Znak, język, symbol. Warszawa 1991.

Dydaktyka w służbie katechezy. Red. S. Dziekoński. Kraków 2002.

Dziedzic A., Pichalska J., Świderska E.: Drama na lekcjach języka polskiego. Warszawa 1995.

Grzegorski Z.: Wprowadzenie do teorii przekazu homiletycznego. W: Praktyka przepowiadania słowa Bożego. Red. L. Kuc. Warszawa 1973 s. 74 - 90.

Grzegorski Z.: Homiletyka kontekstualna. Poznań 1999.

Gudro M.: Drama w szkole podstawowej. Warszawa 1994.

Hun F. S.: Sztuka rozmawiania. Kraków 2007.

Jockwig K.: Homiletyka a tendencje w kaznodziejstwie. W: W drodze na ambonę. Red. G. Siwek. Kraków 1991 s. 46-61.

Kajzer M.: Metody i techniki dramy. www.arrupe.org/pl/metoda_dramy.html

Lewek A.: Współczesna odnowa kaznodziejstwa. T. 1.Warszawa 1980.

Łysy H.: Sposób przekazu prawd katechizmowych w przepowiadaniu homilijnym. „Przegląd Homiletyczny” 5-6:2001-2002 s. 71 - 79.

Machulska H., Pruszkowska A., Tatarowicz J.: Drama w szkole podstawowej. Warszawa 1997.

Maciejewski Z.P.: Drama i jej przydatność w katechezie. W: Aktywizacja w katechezie – szansa czy zagrożenie? Red. R. Chałupniak. Opole 2002 s. 149-169.

Szpet J.: Dydaktyka katechezy. Poznań 1999.

Nalaskowski S.: Metody nauczania. Toruń 1997.

Pagiewski H.: Dydaktyka homiletyki dotychczasowej refleksji homiletycznej.W: W drodze na ambonę. Red. G. Siwek. Kraków 1991 s. 22 - 45.

Pankowska K.: Drama – zabawa i myślenie. Warszawa 1990.

Pankowska K.: Pedagogika dramy. Teoria i praktyka. Warszawa 2000.

Paszkowska T.: Integrująca rola SŁOWA. Lublin 2000.

Pielasińska W.: Ekspresja – jej wartość i potrzeba. Warszawa 1983.

Sierotwiński S.: Słownik terminów literackich. Ossolineum 1986.

Siwek G.: Przepowiadać skuteczniej. Kraków 1992.

Szpet J., Jackowiak D.: Niezwykła przygoda. Teatr i drama w katechezie. Poznań 1998.

Way B.: Drama w wychowaniu dzieci i młodzieży. Warszawa 1995.

Zellma A.: Ku nowej relacji katechetyka – dydaktyka ogólna. W: Katechetyka i katecheza u progu XXI wieku. Red. A. Kiciński. Poznań 2007 s. 187-200.

Zerfass R.: Od aforyzmu do kazania. Kraków 1995.

Opublikowane
2021-01-30
Dział
Artykuły