O potrzebie badań i refleksji aksjologicznych słów kilkoro. (Uwagi na marginesie konferencji „Kultura i metoda”, Lublin, KUL, 18-19.04.2013)

Abstrakt

Artykuł jest wynikiem refleksji zainspirowanej konferencją „Kultura i metoda” (Lublin, KUL, 18-19.04.2013). Autorka dostrzega przemiany w kulturze współczesnej, jak i pewne niepokojące tendencje w kulturoznawstwie. Są to: 1) eksplozja różnorakich jego odmian, a zarazem  aspektowość i fragmentaryczność badań przy wielorakim rozumieniu kultury; 2) zacieranie się granic przedmiotowych; 3) wielość metod z przewagą opisowych i faktograficznych; 4) zanik nastawień aksjologicznych. Brak wartościowań prowadzi do upadku krytyki – artystycznej, literackiej czy naukowej. Trzeba podkreślić, że badania nad kulturą są także badaniami nad człowiekiem. Kulturoznawca nie może/nie powinien więc uchylać się od pytań o wartość i sens wytworów ludzkich ani wyrzekać się stanowisk wartościujących i tych kryteriów aksjologicznych, które pozwalają widzieć w kulturze odpowiedzialne dzieło człowieka.