Empatia jako determinanta stylów postępowania w sytuacjach konfliktowych

Abstrakt

Empatia to zjawisko wieloaspektowe będące przedmiotem zainteresowania zarówno psychologów, jak i antropologów, filozofów i teologów. W obliczu ciągle narastającego problemu braku efektywnej komunikacji i zrozumienia pomiędzy jednostkami i grupami, narastania stereotypów i uprzedzeń empatia – pozwalająca na zrozumienie uczuć innego człowieka, przyjmowanie jego punktu widzenia oraz poszanowanie różnic w podejściu do rzeczywistości – staje się kluczową umiejętnością społeczną. W rzeczywistości zagadnienie to fascynowało filozofów już co najmniej od czasów Arystotelesa, a niesłabnące zainteresowanie tym tematem wynika z jego oczywistego znaczenia dla organizacji społecznej. Wpływ empatii na lepsze funkcjonowanie społeczne ludzi, i to w wielu kontekstach życia społecznego, został wielokrotnie udowodniony. Wśród „dobroczynnych” skutków empatii wymienia się zarówno wzrost zachowań pomocowych, hamowanie agresji, większe umiejętności komunikowania się, taktowny styl bycia (tolerancja w stosunku do innych, udzielanie wsparcia, brak egocentryzmu), podejmowanie odpowiedzialnych zachowań, jak i mniejszą skłonność do wywoływania konfliktów oraz tendecję do szybkiego i konstruktywnego ich rozwiązywania.

Niniejszy artykuł podejmuje próbę określenia wpływu empatii na wybór stylu postępowania w sytuacjach konfliktowych. Celem badań było stwierdzenie, czy istnieją i jaki przybierają charakter związki między empatią a stylami postępowania w sytuacjach konfliktowych.