Prawo jednostki do wiedzy w systemie praw człowieka

  • Grzegorz Janusz Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
Słowa kluczowe: prawa człowieka; nauka; wolność badań; prawo do nauki; prawo do wiedzy

Abstrakt

Kluczowa dla uprawiania nauki i badań jest wolność prowadzenia badań naukowych. Określić ją można jako prawo do wiedzy. Najczęściej prawo do wiedzy utożsamiane jest z prawem do nauki, rozumianej jako uprawianie nauki lub kształcenia, lub mylnie, jako prawo do informacji publicznej. Mimo pojawiającego się w aktach prawa krajowego i międzynarodowego prawa wolności badań, samo prawo do wiedzy nie zostało jednoznacznie sformułowane. Uznać je jednak należy za podstawowe prawo człowieka, aczkolwiek wywodzone z innych praw jednostki. Prawo do wiedzy obejmuje trzy sfery: wolność prowadzenia badań, prawo do rozpowszechniania wyników badań, prawo dostępu do tych wyników badań.

Bibliografia

Aczel A.D.: Wielkie twierdzenie Fermata. Rozwiązanie zagadki starego matematycznego problemu, tłum. P. Strzelecki, Warszawa: Prószyński i S-ka 1998.

Bierzanek R., Symonides J.: Prawo międzynarodowe publiczne, Warszawa: LexisNexis 2005.

Dobra praktyka badań naukowych. Rekomendacje, opr. Zespół Etyki w Nauce przy Ministrze Nauki, 25 maj 2004, http://www.uwm.edu.pl/doktoranci/files/dobra_praktyka.pdf

Łuczak M.: Prawo do wiedzy, „Wprost” 2001, https://www.wprost.pl/9873/Prawo-do-wiedzy

Schabas W.A.: Canada and the Adoption of the Universal Declaration of Human Rights, “Mcgill Law Journal / Revue de Droit de Mcgill” 1998, vol. 43, pp. 403-441.

Uniwersalny słownik języka polskiego, red. S. Dubisz, t. V, Warszawa: PWN 2003.

Opublikowane
2020-03-06
Dział
ARTYKUŁY