Unieważnienie małżeństwa cywilnego a stwierdzenie nieważności małżeństwa w procesie kanonicznym – analiza porównawcza

Słowa kluczowe: unieważnienie małżeństwa; stwierdzenie nieważności małżeństwa; prawo kanoniczne; prawo rodzinne; małżeństwo

Abstrakt

Unieważnienie małżeństwa oraz stwierdzenie nieważności małżeństwa są instytucjami prawa w dwóch odrębnych porządkach prawnych, które u swych podstaw mają podobne założenia. Celem obu procesów jest wykazanie, czy dane małżeństwo jest ważnie zawarte. W zakresie podobieństw analogię można wykazać odnośnie do przesłanek do wniesienia powództwa o unieważnienie małżeństwa lub skargi powodowej o stwierdzenie nieważności małżeństwa, legitymacji procesowej, terminu na wniesienie powództwa lub skargi powodowej oraz w zakresie skutków wyroku unieważniającego małżeństwo lub stwierdzającego nieważność małżeństwa. W zakresie dwóch pierwszych przesłanek do wszczęcia procesu należy wyszczególnić: przeszkody małżeńskie oraz wady oświadczenia woli. W zakresie przeszkód małżeńskich ustawodawca kościelny wykazuje szerszy katalog przeszkód, podobnie w zakresie wad oświadczeń woli. Trzecia kategoria przesłanek jest w dwóch procesach odrębna. W prawie cywilnym jest to wadliwe pełnomocnictwo, w prawie kanonicznym – brak formy kanonicznej. Należy jednak wskazać, iż pomimo tych rozbieżności treść przesłanek jest w wielu miejscach analogiczna, jedynie inaczej usystematyzowana przez ustawodawcę. Precyzyjne określenie różnic jest istotne, ponieważ pomaga usystematyzować nabytą wiedzę oraz precyzyjnie wskazywać cechy charakterystyczne dwóch odrębnych procesów, które błędnie uważane są za tożsame.

Biogram autora

Daria Aleksandra Cicha, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Mgr lic. Daria Aleksandra Cicha – doktorant, Katedra Prawa Katolickich Kościołów Wschodnich, Instytut Prawa Kanonicznego, Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II; adres do korespondencji: Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin, Polska

Bibliografia

Adamowicz, Leszek. 1999. Wprowadzenie do prawa o sakramentach świętych według Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz Kodeksu Kościołów Wschodnich. Lublin: Wydawnictwo Muzyczne Polihymnia.

Borysiak, Witold. 2014. „Wadliwe pełnomocnictwo.” W Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, red. Jacek Wierciński, 137-41. Warszawa: LexisNexis.

Domański, Maciej. 2014. Względne zakazy małżeńskie. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Domański, Maciej. 2017a. „Choroba psychiczna a niedorozwój umysłowy.” W Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy. Komentarz. Przepisy wprowadzające KRO, t. 5, red. Konrad Osajda, 111-27. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.

Domański, Maciej. 2017b. „Wady oświadczenia.” W Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy. Komentarz. Przepisy wprowadzające KRO, t. 5, red. Konrad Osajda, 149-62. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.

Gajda, Janusz. 2011. „Przeszkoda przysposobienia.” W System Prawa Prywatnego. T. 11: Prawo rodzinne i opiekuńcze, red. Tadeusz Smyczyński, 109-11. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.

Gajda, Piotr Mieczysław. 2000. Prawo małżeńskie Kościoła Katolickiego. Tarnów: Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej Biblos.

Góralski, Wojciech. 1997. „Wykluczenie prawa do potomstwa w świetle nowego orzecznictwa rotalnego.” Ius Matrimoniale 2 (8): 77-85.

Góralski, Wojciech. 2006. Kościelne prawo małżeńskie. Warszawa: Wydawnictwo UKSW.

Haak, Henryk. 1996. Przysposobienie. Komentarz. Toruń: Wydawnictwo Dom Organizatora.

Holewińska-Łapińska, Elżbieta. 2012. „Unieważnienie małżeństwa z powodu bigamii (art. 13 k.r.o.).” W Studia i analizy Sądu Najwyższego, t. 6, red. Krzysztof Ślebzak, 111-26. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Ignatowicz, Jerzy, i Mirosław Nazar. 2016. Prawo rodzinne. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Jędrejek, Grzegorz, red. 2018. Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz aktualizowany. LEX nr 10913.

Krukowski, Józef. 1970. Wpływ bojaźni z szacunku na ważność umowy małżeńskiej w prawie kanonicznym. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.

Krzywda, Józef. 2000. „Ewolucja zasad i norm dotyczących małżeństw mieszanych w świetle wymogów Kodeksu Prawa Kanonicznego Kościoła katolickiego.” W Małżeństwa mieszane, red. Zdzisław J. Kijas, 75-93. Kraków: Biblioteka Ekumenii i Dialogu.

Łukasiewicz, Jakub. 2014. Instytucje prawa rodzinnego. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Majer, Piotr. 1997. „Błąd co do jedności i nierozerwalności małżeństwa. Na marginesie dyskusji na temat interpretacji kan. 1099 Kodeksu Prawa Kanonicznego.” Ius Matrimoniale 2 (8): 39-75.

Majer, Piotr. 2015. „Znaczenie kanonicznej formy zawarcia małżeństwa.” Annales Canonici 11:135-55.

Piasecki, Kazimierz. 2011. „Zawarcie małżeństwa.” W Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, wyd. 5, red. Kazimierz Piasecki, 13-143. Warszawa: LexisNexis.

Pietrzykowski, Krzysztof. 1980. „Wpływ wad oświadczenia woli nupturientów na ważność małżeństwa.” Studia Prawnicze nr 3 (65): 121-34.

Pietrzykowski, Krzysztof. 2015. „Unieważnienie małżeństwa.” W Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, red. Krzysztof Pietrzykowski, 69-208. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Sobczak, Aleksander. 2010. Stwierdzenie nieważności małżeństwa i inne procesy kościelne. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

Sokołowski, Tomasz. 2013. Prawo rodzinne. Zarys wykładu. Warszawa: Ars boni et aequi.

Sztafrowski, Edward. 1986. Podręcznik prawa kanonicznego. T. 4. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej.

Wróbel, Mirosław. 2003. Zawarcie małżeństwa pod warunkiem w świetle prawa kanonicznego. Lublin-Sandomierz: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu.

Zielonacki, Aleksander. 2013. „Przeszkody małżeńskie.” W Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, red. Henryk Dolecki, i Tomasz Sokołowski, 14-89. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Opublikowane
2019-10-04
Dział
Artykuły