Formacja intelektualna w seminarium duchownym
Abstrakt
Formacja intelektualna kandydatów do stanu duchownego jest tylko jednym z elementów całościowego przygotowania przyszłego kapłana i jego późniejszej stałej pracy nad kształtowaniem swej osobowości i realizacją powierzonej mu w Kościele misji. Ten rodzaj formacji powinien nauczyć kleryka samodzielności w formułowaniu własnych ocen, jak również uważnego słuchania innych, sięgania po lekturę i korzystania z niej. Niniejsze opracowanie opisuje cel i przebieg formacji, uwzględniając podział na studia filozoficzne oraz teologiczne, jak również przedstawia sposób nauczania kleryków w seminarium duchownym.
Bibliografia
Cheruparambil, Thomas. 2015. „Priestly Formation According to Pastores Dabo Vobis.” http://stt.catholic.ac.kr/DATA/STTBOOK/1436491914766.pdf [dostęp: 15.12.2021].
Glombik, Konrad. 2009. „Moralna teologia.” W Encyklopedia Katolicka, t. 13, 247-54. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Granat, Wincenty. 1983. „Dogmatyka.” W Encyklopedia Katolicka, t. 4, 23. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Jankowski, Jan. 2007. Alumni – żołnierze – elementy formacji seminaryjnej alumnów-żołnierzy na podstawie analizy dokumentów osobistych. Świdnica: Świdnicka Kuria Biskupia.
Kaczmarek, Marek. 1997. Ku doskonałości kapłana. Częstochowa: Kuria Metropolitalna w Częstochowie.
Kamiński, Ryszard. 2011. „Pastoralna Teologia.” W Encyklopedia Katolicka, t. 14, 2. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Kroczek, Piotr. 2017. Prawo wewnętrzne związków wyznaniowych w perspektywie organów władzy publicznej. Klauzule generalne. Kraków: UPJPII WN.
Kroplewski, Zdzisław. 2001. Nauczycielu, gdzie mieszkasz. Warszawa: Wydawnictwo Księży Marianów.
Krukowski, Józef. 2005. „Formacja duchownych.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. II/1: Księga II. Lud Boży. Część I. Wierni chrześcijanie. Część II. Ustrój hierarchiczny Kościoła, red. Józef Krukowski, 55-84. Poznań: Pallottinum.
Pasternak, Ferdynand. 1980. „Reorganizacja studiów kościelnych – szczególnie wykładów prawa kanonicznego – w świetle «Sapientia christiana».” Prawo Kanoniczne 23, nr 3-4:211-32.
Pawlak, Zdzisław. 2009. „Nauczanie filozofii w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku w ostatnim dwudziestopięcioleciu XX wieku.” Studia Włocławskie 11:344-70.
Pawluk, Tadeusz. 1986. Prawo Kanoniczne według Jana Pawła II. T. 2: Lud Boży jego nauczanie i uświęcanie. Olsztyn: Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne.
Rincón-Pérez, Tomás. 2011. „Formacja duchowieństwa.” W Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz, Powszechne i partykularne ustawodawstwo Kościoła katolickiego. Podstawowe akty polskiego prawa wyznaniowego. Edycja polska na podstawie wydania hiszpańskiego, red. Piotr Majer, 223-48. Kraków: Wolters Kluwer.
Rojek, Marian. 1997. „Znaczenie nauczania teologów posoborowych dla formacji intelektualnej kapłana.” Resovia Sacra 4:159-77.
Rusecki, Marian. 1989. „Fundamentalna teologia.” W Encyklopedia Katolicka, t. 5, 764-65. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Salezy, Franciszek. 1956. Wybór pism. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.
Świto, Lucjan. 2017. „Prawo kanoniczne w formacji do kapłaństwa. Między «tradycją formacyjną» a wyzwaniami współczesności w świetle «Ratio Fundamentalis Institutionis Ssacerdotalis» z 6 grudnia 2016 roku.” Prawo Kanoniczne 60, nr 4:67-85.
Szebla, Krzysztof. 2015. „Miejsce łaciny w liturgii Kościoła po Soborze Watykańskim II – analiza problemu i próba syntezy.” Roczniki Teologiczne LXII, z. 8:159-71.
Ułanowicz, Waldemar. 2000. „Formacja kandydatów do kapłaństwa według prawodawstwa Jana Pawła II”. Praca magisterska. UKSW.
Copyright (c) 2022 Kościół i Prawo
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.