Prawo do eksponowania symboli religijnych w przestrzeni publicznej i jego ograniczenia – komparatystyczne rozważania prawne na gruncie orzecznictwa międzynarodowego i krajowego

Abstrakt

Wolność sumienia i wyznania to jedno z podstawowych praw człowieka, które jest gwarantowane zarówno w porządku prawa międzynarodowego, jak i w aktach państwowych o charakterze konstytucyjnym. Jednym z jej przejawów jest ekspresja religijna, której wyrazem jest prawo do eksponowania symboli religijnych w przestrzeni publicznej. Prawo to jest objęte ochroną prawa międzynarodowego oraz przepisami prawa krajowego, jednakże nie ma charakteru bezwzględnego, w związku z czym może ulegać ograniczeniu. Podstawowe zasady dotyczące limitacji tego prawa określone są w aktach międzynarodowych oraz w ustawach zasadniczych państw, jednakże wszelkie kwestie sporne rozpatrywane są na drodze sądowej, czego skutkiem jest powstawanie wielu nowych interpretacji tych samych przepisów. Celem niniejszych rozważań jest ustalenie, jakie przyczyny mogą leżeć u podstaw ograniczenia prawa do ekspresji wiary poprzez symbole religijne oraz czy są one wspólne dla wszystkich kultur prawnych oraz jaki wpływ na to ma charakter relacji państwa ze związkami wyznaniowymi?