Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako warunek zakładania i rozszerzania cmentarzy komunalnych i wyznaniowych
Abstrakt
Zakładanie i rozszerzanie cmentarzy komunalnych jest warunkowane wykonaniem zadania z zakresu ładu przestrzennego, polegającego na uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ustawodawca przyjął bowiem, że cmentarze zakłada się i rozszerza na terenach określonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. W związku z tym poddano analizie rozwiązania prawne określające warunki zakładania i rozszerzania cmentarzy komunalnych i wyznaniowych. Zwrócono uwagę na uregulowania dotyczące tych etapów procedury planistycznej, w których zapewniono udział w niej organom współdziałającym oraz uczestnictwo członkom społeczności lokalnej. Przeprowadzona analiza miała służyć ustaleniu, na ile wymóg uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stanowi ograniczenie w zakładaniu i rozszerzaniu cmentarzy. Miała też skłonić do rozważenia, czy konieczność przeprowadzenia wieloetapowej procedury uchwałodawczej daje gwarancję oceny zamierzonego przedsięwzięcia z różnych perspektyw i z uwzględnieniem interesów członków danej społeczności.
Bibliografia
Bandarzewski, Kazimierz. 2013. „Komentarz do art. 74.” W Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz, red. Paweł Chmielnicki, 834-35. Warszawa: LexisNexis.
Bąkowski, Tomasz. 2004. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz. Kraków: Zakamycze.
Bielecki, Leszek, i Piotr Ruczkowski. 2016. „Cmentarze jako przykład rzeczy publicznej (Friedhöfe als öffentliche Sachen) w prawie polskim i niemieckim.” Samorząd Terytorialny 4:14-26.
Cybulska, Renata. 2016. „Komentarz do art. 64.” W Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz, red. Bogdan Dolnicki, 1052-1053. Warszawa: Wolters Kluwer.
Darmorost, Elżbieta. 2014. Ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych. Komentarz. Warszawa: LexisNexis.
Dziobek-Romański, Jacek. 1999. „Cmentarze – zarys regulacji historycznych, prawnych i kanonicznych.” Rocznik Historyczno-Archiwalny t. 13, 3-32.
Janicki, Daniel. 2014. „Cmentarze w polskim prawie administracyjnym.” Security, Economy & Law 4:4-21.
Jaroszyński, Krzysztof, Zygmunt Niewiadomski, Anna Szmytt, i in. 2004. Ustawa o planowaniu zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, red. Zbigniew Niewiadomski. Warszawa: C.H. Beck.
Kręc, Maria. 2011. „Glosa do wyroku NSA z dnia 6 lutego 2008 r., II OSK 1611/07.” Przegląd Prawa Wyznaniowego 1:121-40.
Rakoczy, Bartosz. 2012. „Glosa do wyroku SN z dnia 25 sierpnia 2011 r., II CSK 649/10.” Przegląd Prawa Wyznaniowego 1:177-94.
Rudnicki, Stanisław. 1999. Prawo do grobu. Zagadnienia cywilistyczne. Kraków: Zakamycze.
Szewczyk, Marek. 2019. „Tryb sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.” W Zbigniew Leoński, Marek Szewczyk, i Maciej Kruś, Prawo zagospodarowania przestrzeni, 289-334. Warszawa: Wolters Kluwer.
Wilk, Jakub. 2012. „Obowiązek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla zlokalizowania cmentarza. Glosa do wyroku NSA z dnia 11 października 2011 r., II OSK 1390/11.” Lex el.
Copyright (c) 2022 Kościół i Prawo
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.