Przymusowe ubezpieczenia budowli kościelnych w międzywojennej Polsce

Waldemar Bednaruk

doi:10.18290/kip2092-14

Waldemar Bednaruk Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II https://orcid.org/0000-0002-0080-9470

DOI: https://doi.org/10.18290/kip2092-14

Słowa kluczowe: rynek ubezpieczeń, narodziny niepodległego państwa polskiego, przestępczość ubezpieczeniowa

Abstrakt

W pierwszych latach istnienia niepodległego państwa polskiego utrzymano, a następnie rozszerzono na nowe tereny, obowiązek ubezpieczania nieruchomości kościelnych od ognia. Ta kategoria budynków została w toku prac nad nowym systemem wyodrębniona. Stworzono dla niej nową taryfę i pobierano niższą składkę z tytułu podpisanych umów. Te preferencyjne warunki naliczania składek wynikały z największej odporności budowli kościelnych na ryzyko pożaru. Materiał, z którego budowano nieruchomości kościelne, ich umiejscowienie oraz odporność na pozostałe czynniki zwiększające niebezpieczeństwo wybuchu pożaru sprawiały, iż budynki kościelne ulegały zniszczeniu bardzo rzadko. Dzięki dobrym wynikom finansowym w tym dziale branża ubezpieczeń mogła oferować lepsze warunki klientom mniej zamożnym, co przyczyniło się do poprawy sytuacji osób najbiedniejszych.

Biogram autora

Waldemar Bednaruk, Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Prof. dr hab. Waldemar Bednaruk – Katedra Historii Ustroju i Prawa, Instytut Nauk Prawnych, Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Bibliografia

Bednaruk, Waldemar. 2018. „Przyczyny zwiększonej palności nieruchomości ubezpieczonych w PZUW przed II wojną światową.” Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa 11, nr 4:531-41.

Bednaruk, Waldemar. 2019. Przestępczość ubezpieczeniowa w międzywojennej Polsce. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Chomicz, Bolesław. 1919. Ubezpieczenia miejskie. Uwagi nad ich stanem obecnym i przyszłością. Warszawa: Nakładem Polskiej Dyrekcji Ubezpieczeń Wzajemnych.

Dębski, Jan. 1958. „Z historii walk o społeczny charakter instytucji ubezpieczeń.” W 150 lat ubezpieczeń w Polsce, red. Eugeniusz Kreid, t. 1, 195-208. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Gospodarcze.

Kozłowski, Władysław. 1924. „Wyniki działalności polskich zakładów ubezpieczeniowych w ciągu pięciu lat inflacji (1919-1923).” Przegląd Ubezpieczeniowy 3-4:1-7.

Kozłowski, Władysław. 1930. „Zbrodnie na tle ubezpieczeniowem.” Przegląd Ubezpieczeniowy 6:39-40.

Olszewski, Kazimierz. 1925. „Kilka uwag w związku z ostatnimi pożarami.” Przegląd Ubezpieczeniowy 5:23-25.

Sangowski, Tadeusz. 1988. „Rozwój ubezpieczeń gospodarczych na ziemiach polskich w latach 1803-1945.” W 185 lat ubezpieczeń gospodarczych w Polsce, red. Tadeusz Sangowski, 9-28. Warszawa: Wydawnicza Oficyna Drukarska Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Książnicy Miejskiej im. M. Kopernika w Toruniu.

Wysznacki, Konstanty. 1926. Polska Dyrekcja Ubezpieczeń Wzajemnych w historycznym rozwoju. Przyczynek do dziejów ubezpieczeń publicznych w Polsce. Warszawa: Nakładem Polskiej Dyrekcji Ubezpieczeń Wzajemnych.

Zarębski, Franciszek. 1934. „Zagadnienie taryfowe w przymusowem ubezpieczeniu budowli od ognia.” W Działalność Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych w latach 1926-1933, red. Władysław Strzelecki, 51-90. Warszawa: Nakładem Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych.