Geneza Konferencji Episkopatu Polski

Paweł Banduła

doi:10.18290/kip2092-1

Paweł Banduła Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II https://orcid.org/0000-0002-6904-1340

DOI: https://doi.org/10.18290/kip2092-1

Słowa kluczowe: Konferencja Episkopatu Polski, zjazdy biskupów, konferencja biskupów, Prymas Polski

Abstrakt

W ustawodawstwie powszechnym po raz pierwszy konferencja biskupów znalazła się w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. Ustawodawca stanowi legalną definicję konferencji biskupów w kan. 447 KPK/83: „stała instytucja, jest zebraniem biskupów jakiegoś kraju lub określonego terytorium, wypełniających wspólnie pewne zadania pasterskie dla wiernych jej terytorium, w celu pomnożenia dobra udzielanego ludziom przez Kościół, głównie przez odpowiednio przystosowane do bieżących okoliczności czasu i miejsca formy i sposoby apostolatu, z zachowaniem przepisów prawa”.

Biogram autora

Paweł Banduła, Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Mgr lic. Paweł Banduła, doktorant – Katedra Kościelnego Prawa Publicznego i Konstytucyjnego, Instytut Prawa Kanonicznego, Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Bibliografia

Costalunga, Marcellinus. 1968. „De Episcoporum Conferentiis.” Periodica 57, nr 2:217-80.

Dyduch, Jan. 2013. „Kształt prawny Konferencji Episkopatu Polski.” Prawo Kanoniczne 56, nr 2:4-15.

Hemperek, Piotr. 1977. „Konferencje Biskupów metropolii warszawskiej 1907-1925.” Roczniki Teologiczno-Kanoniczne 24:24-47.

Janowski, Paweł. 2002. „Konferencja Episkopatu Polski. 1. Dzieje.” W Encyklopedia Katolicka, t. 9, 568-70. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.

Jasiński, Włodzimierz. 1933. „Zjazdy biskupie.” W Encyklopedia kościelna, red. Michał Nowodworski, t. XXXIII, 222-29. Włocławek: Seminarium Duchowne.

Jezusek, Wacław. 1971. „Jak doszło do pierwszego spotkania Episkopatu Polskiego w Warszawie 11 marca 1917 r.?” Prawo Kanoniczne 14, nr 3-4:331-33.

Kindziuk, Milena. 2019. „Kardynał Józef Glemp – ostatni taki prymas.” W 100-lecie Konferencji Episkopatu Polski. Księga jubileuszowa, red. Artur G. Miziński, 205-50. Kielce: Wydawnictwo „Jedność”.

Krasowski, Krzysztof. 1992. Episkopat katolicki w II Rzeczypospolitej. Warszawa–Poznań: Polski Dom Wydawniczy „Ławica”, Maciej Roman Bombicki.

Kumor, Bolesław. 1980. Ustrój i organizacja Kościoła polskiego w okresie niewoli narodowej (1772-1918). Kraków: Polskie Towarzystwo Teologiczne.

Leisching, Peter. 1963. Die Bischofskonferenz. Beitrӓge zu ihrer Rechtsgeschichte mit besonderer Berücksichtigung ihrer Entwicklung in Ӧsterreich. Viena–Munnich: Herold.

Łupiński, Józef. 2000. „Ukaz tolerancyjny cara Mikołaja II z 17 kwietnia 1905 r.” Saeculum Christianum 8:183-200.

Manzanares, Julio. 1980. „Las Conferencias Episcopales en tempos de Pio XI.” Revista espanola de Derecho Canonico 36:46-47.

Pietrzak, Jerzy. 2006. „Kardynał Józef Glemp jako Prymas Polski.” Warszawskie Studia Teologiczne 19:29-46.

Rak, Kryspin. 2011. „Utworzenie, status prawny i organizacja Rzymskokatolickiego Duszpasterstwa Wojskowego w Polsce w świetle obowiązujących przepisów prawa cywilnego i kanonicznego.” Warszawskie Studia Teologiczne 24, nr 1:323-34.

Stanowski, Adam. 1965. „Diecezje i parafie polskie w XIX i XX wieku.” Znak 17:1611-613.

Sztafrowski, Edward. 1984. Konferencje biskupie. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej.

Wasilewski, Jan. 1930. Arcybiskupi i Administratorowie Archidiecezji Mohylowskiej. Pińsk: Drukarnia Diecezjalna.

Wilk, Stanisław. 2019. „Początki Konferencji Episkopatu Polski.” W 100-lecie Konferencji Episkopatu Polski. Księga jubileuszowa, red. Artur G. Miziński, 15-50. Kielce: Wydawnictwo „Jedność”.

Zieliński, Jacek. 2005. „Pierwszy polski Synod Plenarny w odrodzonej Rzeczpospolitej: okres przygotowań.” Prawo Kanoniczne 48, nr 3-4:237-99.