Dobro wspólne podstawą poszanowania człowieka w kontekście wyzwań społecznych

Słowa kluczowe: katolicka nauka społeczna, polityka społeczna, teologia dogmatyczna i pastoralna

Abstrakt

Katolicka nauka społeczna Kościoła wyjaśnia, że dobro wspólne – to suma warunków życia społecznego pozwalająca osiągać pełniej i łatwiej własną doskonałość, pociągając za sobą prawa i obowiązki, dotyczące całego rodzaju ludzkiego. Każda grupa społeczna musi uwzględnić potrzeby i słuszne dążenia innych grup, co więcej, dobro wspólne całej rodziny ludzkiej. Dobro wspólne polega przede wszystkim na poszanowaniu praw i obowiązków osoby ludzkiej oraz na stworzeniu maksymalnych szans rozwoju jednostkom ludzkim przynależnym do różnych społeczności. Dobro wspólne, którego ludzie szukają i osiągają je, tworząc wspólnotę społeczną, jest gwarancją dobra osobistego, rodzinnego i grupowego. W poszanowaniu każdej osoby ludzkiej pomocna jest zasada powszechnego przeznaczenia dóbr, zasada pomocniczości i solidarności.

Biogram autora

Jacek Nogowski, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Ks. dr Jacek Nogowski – Wydział Teologiczny, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, polska

Bibliografia

Piwowarski, Władysław. 1993. Słownik Katolickiej Nauki Społecznej. http://www.kns.gower.pl/slownik/dobro.htm [dostęp: 5.01.2016].

Wuwer, Arkadiusz. 2001. „Zasada dobra wspólnego.” http://www.opoka.org.pl/biblioteka/I/IK/czym_jest_kns7.html [dostęp: 5.01.2016].

Opublikowane
2020-09-28
Dział
Artykuły