Pojęcie świadka w kanonicznym i polskim postępowaniu karnym

Natalia Grochowska

doi:10.18290/kip.2018.7.2-12

Natalia Grochowska Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie https://orcid.org/0000-0002-3106-0335

DOI: https://doi.org/10.18290/kip.2018.7.2-12

Słowa kluczowe: świadek; konfrontacja; okazanie; przesłuchanie

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest wykazanie podobieństw i różnic, jakie zachodzą w definiowaniu świadka w kanonicznym postępowaniu karnym, jak i w polskim postępowaniu karnym. Dowód z zeznań świadka jest jednym z najczęściej wykorzystywanych dowodów i tym samym stanowi jedno z najistotniejszych źródeł dowodowych w tych porządkach. Pojęcie świadka, jego prawa i obowiązki oraz poszczególne kategorie świadków w polskim postępowaniu karnym i w prawie kanonicznym nie są tożsame. Ponadto, Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. nie przewiduje szczególnych form przesłuchania, takich jak okazanie czy przesłuchanie przy okazji oględzin lub eksperymentu, jak to ma miejsce w Kodeksie postępowania karnego.

Bibliografia

Czaja, Arkadiusz. 2010. Skuteczność zeznań świadka w kanonicznym procesie spornym. Toruń: Zakład Usług Poligraficznych. DRUK-TOR.

Del Amo, Leon. 2011. „Świadkowie i zeznania.” W Codex Iuris Canonici. Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz. Powszechne i partykularne ustawodawstwo Kościoła katolickiego. Podstawowe akty polskiego prawa wyznaniowego. Edycja polska na podstawie wydania hiszpańskiego, red. Piotr Majer, 1164-182. Kraków: Wolters Kluwer Polska.

Garbele, Andrzej. 2010. Dowody w sądowym procesie karnym. Teoria i praktyka. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Góralski, Wojciech. 2003. „Prawo kościelne a prawo państwowe.” Studia Płockie 31:81-97.

Gręźlikowski, Janusz. 2010. „Stwierdzenie nieważności małżeństwa w Kościele rzymskokatolickim: teoria i praktyka.” Sympozjum 14, nr 1:75-102.

Grzegorczyk, Tomasz. 1998. Dowody w procesie karnym. Warszawa: PWN.

Grzegorczyk, Tomasz. 2015. Kodeks postępowania karnego. T. 1. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Grzeszczyk, Wincenty. 2014. „Komentarz do art. 187 Kodeksu postępowania karnego.” W Kodeks postępowania karnego. Komentarz, red. Wincenty Grzeszczyk, LEX nr 10100.

Hanausek, Tadeusz. 2005. Kryminalistyka. Zarys wykładu. Kraków: Zakamycze.

Hofmański, Piotr. 2011. „Świadkowie.” W Kodeks postępowania karnego, t. 1, red. Piotr Hofmański, 962-1089. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.

Kazimierski, Piotr. 2015. „Prawa i obowiązki świadków w prawie procesowym Kościoła Katolickiego.” Studia Teologiczne 33:417-31.

Kmiecik, Ryszard. 2005. Prawo dowodowe. Zarys wykładu. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Kruszyński, Piotr. 2015. Dowody i postępowanie dowodowe w procesie karnym. Komentarz praktyczny z orzecznictwem. Wzory pism procesowych. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.

Kurowski, Michał. 2016. „Komentarz do art. 187 Kodeksu postępowania karnego.” W Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. 1, red. Dariusz Świecki, LEX nr 486376.

Lempa, Florian. 2013. Kanoniczna ochrona karna małoletnich przed nadużyciami seksualnymi. Białystok: Wydawnictwo Temida 2.

Marszał, Kazimierz, Stanisław Stachowiak, i Kazimierz Zgryzek. 2003. Proces karny. Katowice: Wolters Kluwer Polska.

Miziński, Grzegorz Artur. 2016. „Adwokat – cooperator veritatis w procesie o orzeczenie nieważności małżeństwa.” Prawo Kanoniczne 59, nr 1:75-104.

Olszewski, Radosław. 2013. Kumulacja procesowych ról uczestników polskiego postępowania karnego. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Orkiszewska, Dorota. 2016. Konfrontacja w postępowaniu karnym. Lublin: Wydawnictwo Muzyczne Polihymnia.

Paprzycki, Lech Krzysztof. 2016. „Komentarz aktualizowany do art. 1-424 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U.97.89.555).” LEX nr 470817.

Pawluk, Tadeusz. 2016. Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II. T. 4, Dobra doczesne Kościoła. Sankcje w Kościele. Procesy. Olsztyn: Włocławskie Wydawnictwo Diecezjalne.

Sakowicz, Andrzej. 2016. „Świadkowie.” W Kodeks postępowania karnego. Komentarz, red. Andrzej Sakowicz, 469-522. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.

Stańda, Jan. 1976. Stanowisko świadka w polskim procesie karnym. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze.

Stefański, Ryszard, i Stanisław Zabłocki. 2003. Kodeks postępowania karnego. Komentarz. T. 1. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Steinborn, Sławomir. 2016. „Komentarz do art. 212 Kodeksu postępowania karnego.” W Kodeks postępowania karnego. Komentarz do wybranych przepisów, red. Sławomir Steinborn, LEX nr 493974.

Syryjczyk, Jerzy. 2001. „Ochrona tajemnicy spowiedzi w świetle kanonicznego prawa karnego.” Prawo Kanoniczne 44, nr 1-2:111-24.

Sztafrowski, Edward. 1986. Podręcznik prawa kanonicznego. T. 4. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej.

Sztychmiler, Ryszard. 2009. „Przesłuchania i rewizje sądowe.” Kieleckie Studia Teologiczne 8:175-90.

Waltoś, Stanisław, i Piotr Hofmański. 2013. Proces karny. Zarys systemu. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Wielec, Marcin. 2012. Zakaz dowodowy tajemnicy spowiedzi w postępowaniu karnym. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe UKSW.

Wiliński, Paweł. 2003. Świadek incognito w polskim procesie karnym. Kraków: Wolters Kluwer Polska.

Witkowski, Wojciech. 2014. „Kryteria oceny dowodów w procesach o nieważność małżeństwa.” Kościół i Prawo 3 (16), nr 1:87-107.

Woestman, William. 2000. Ecclesiastical Sanctions and the Penal Process. A commentary on the Code of Canon Law. Ottawa: Saint Paul University.

Wojtasik, Janusz. 2003. „Konfrontacja jako metoda przesłuchania.” Prokuratura i Prawo 3:42-46.

Wrenn, Lawrence. 2000. “Proofs.” In New Commentary on the Code of Canon Law, ed. John P. Beal, James A. Coriden, and Thomas J. Green, 1668-698. New York -Mahwah: Paulist Press.

Zubert, Bronisław W. 2001. „Sacramentale sigllum inviolable est.” W Divina et Humana. Księga jubileuszowa w 65. rocznicę urodzin Księdza Profesora Henryka Misztala, red. Antoni Dębiński, Wiesław Bar, i Piotr Stanisz, 723-41. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Żylińska, Justyna. 2013. „Przesłanki konfrontacji.” Prokuratura i Prawo 2:154-68.