Bazylika mniejsza według prawa liturgicznego

Mariusz Szypa

doi:10.18290/kip.2018.7.1-12

Mariusz Szypa Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji

DOI: https://doi.org/10.18290/kip.2018.7.1-12

Słowa kluczowe: bazylika mniejsza; prawo liturgiczne; miejsce święte; przestrzeń liturgiczna; Mszał Rzymski; katolik

Abstrakt

Kościoły obdarzone tytułem bazyliki mniejszej, w założeniu ustawodawcy, mają być przede wszystkim centrum życia liturgicznego i duszpasterskiego, a dla innych kościołów wzorem godnym naśladowania. Dekret Domus ecclesiae Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z 9 listopada 1989 r. odnosi się do prawidłowego urządzenia przestrzeń prezbiterium oraz innych miejsc sprawowania liturgii, według zasad odnowy liturgicznej po Soborze Watykańskim II. Dokument nie wskazuje szczegółowych norm liturgicznych, lecz odnosi do zasad prawnych zawartych w księgach liturgicznych. Szczególna uwaga zwrócona jest na ołtarz, ambonę, miejsce przewodniczenia, chrzcielnicę, konfesjonał, miejsce przechowywania Najświętszej Eucharystii. Troska ustawodawcy położona jest na odpowiednio przygotowany i liczebnie zaspokajający celebrację zespół liturgiczny.

Bibliografia

Araszczuk, Stanisław. 2013. „Miejsce celebracji obrzędu chrztu świętego w świetle przepisów liturgicznych.” W Chrzest święty w życiu Kościoła. Refleksja teologiczna w środowisku legnickim, red. Bogusław Drożdż, 7-23. Legnica: Diecezjalne Centrum Edukacyjne.

Bianchi, Sergio. 1999. “Aggiornamento delle norme circa la concessione del titolo di Basilica Minore.” Notitiae 26, n. 1 (282): 17-19.

Brzeziński, Daniel. 2001. „Ukształtowanie i wyposażenie wnętrza kościoła w odnowionym rycie rzymskim: aspekt liturgiczno-prawny.” Studia Płockie 29:87-99.

Dyl, Andrzej Gerard. 2013. „Posoborowe przepisy prawno-liturgiczne dotyczące wyposażenia kościoła.” W Sztuka w liturgii, red. Wacław Świerzawski, 377-405. Zawichost–Kraków–Sandomierz: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu.

Fusco, Roberto. 2011. „Nadanie tytułu bazyliki mniejszej znakiem szczególnej więzi z Kościołem Rzymskim oraz z Ojcem Świętym.” Anamnesis 66, z. 4:98-107.

Górecki, Edward. 2011. „Przechowywanie i kult Najświętszej Eucharystii.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. III/2: Księga IV. Uświęcające zadanie Kościoła, red. Józef Krukowski, 117-28. Poznań: Pallottinum.

Janczewski, Zbigniew. 1997. „Prawodawstwo Konferencji Episkopatu Polski i Prymasów w zakresie sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego.” Prawo Kanoniczne 40, nr 3-4:125-202.

Krukowski, Józef. 2011. „Miejsca i czasy święte.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. III/2: Księga IV. Uświęcające zadanie Kościoła, red. Józef Krukowski, 428-76. Poznań: Pallottinum.

Krzywda, Józef. 2011. „Sprawowanie chrztu.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. III/2: Księga IV. Uświęcające zadania Kościoła, red. Józef Krukowski, 37-47. Poznań: Pallottinum.

Malecha, Paweł. 2002. Edifici di culto nella legislazione canonica: studio sulle chiese-edifici. Roma: Pontificia Università Gregoriana.

Nadolski, Bogusław. 1992a. Liturgika. T. 4, Eucharystia. Poznań: Pallottinum.

Nadolski, Bogusław. 1992b. Liturgika. T. 3, Sakramenty, sakramentalia, błogosławieństwa. Poznań: Pallottinum.

Pawluk, Tadeusz. 1986. Prawo Kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II. T. 2, Lud Boży jego nauczanie i uświęcanie. Olsztyn: Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne.

Szypa, Mariusz. 2015. „Bazylika mniejsza jako centrum życia liturgicznego.” Roczniki Teologiczne, 62, z. 8:173-83.

Wit, Zbigniew. 1989. „Wymogi liturgiczno-prawne wyposażenia kościoła.” Ateneum Kapłańskie 483-84:226-40.

Wit, Zbigniew. 1997/1998. „Posoborowe normy kształtowania przestrzeni do sprawowania liturgii.” Anamnesis 13:16-34.