Obowiązki zakonników wobec instytutu

Paweł Wróbel

doi:10.18290/kip.2018.7.1-9

Paweł Wróbel Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji

DOI: https://doi.org/10.18290/kip.2018.7.1-9

Słowa kluczowe: życie konsekrowane; klauzura; habit; zarząd

Abstrakt

Osoby, które podejmują decyzję o życiu radami ewangelicznymi w instytucie zakonnym muszą mieć świadomość zarówno praw, jak i obowiązków, które przyjmują w związku z tym na siebie. W artykule podjęto tematykę obowiązków zakonników wobec instytutu, do którego należą. Dlatego też zostały przeanalizowane takie szczegółowe kwestie, jak: zamieszkanie w domu zakonnym, zachowanie klauzury, zarządzanie dobrami materialnymi, noszenie stroju zakonnego oraz zakaz podejmowania zajęć i obowiązków poza własnym instytutem bez zgody przełożonego. Przeprowadzona analiza poza charakterystyką poszczególnych obowiązków, ukazuje zmiany, jakie zostały wprowadzone przez ustawodawcę w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r.

Bibliografia

Andrés, Domingo. 2014. Le forme di vita consacrata. Comentario teologico-giuridico al Codice di Diritto Canonico. Roma: Ediurcla.

Bar, Joachim Roman. 1977. Prawo zakonne po Soborze Watykańskim II. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej.

Bilska, Miriam Maria. 2013. Obowiązek zamieszkania zakonnika we własnym domu zakonnym. Kraków: Homo Dei.

Bogdan, Franciszek. 1988. Prawo zakonów, instytutów świeckich i stowarzyszeń życia apostolskiego. Poznań: Pallottinum.

Chrapkowski, Arnold, i Józef Krzywda. 2006. „Obowiązki i prawa instytutów oraz ich członków.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. II/2: Księga II. Lud Boży. Część III. Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego, red. Józef Krukowski, 94-118. Poznań: Pallottinum.

Daniluk, Mirosław. 2000. Encyklopedia instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.

Derdziuk, Andrzej. 2003. Szata świadectwa. Kraków: Wydawnictwo Alleluja.

Gambari, Elio. 1998. Życie zakonne po Soborze Watykańskim II. Kraków: Wydawnictwo Karmelitów Bosych.

Rincón-Pérez, Tomás. 2011. „Instytuty życia konsekrowanego.” W Codex Iuris Canonici. Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz. Powszechne i partykularne ustawodawstwo Kościoła katolickiego. Podstawowe akty polskiego prawa wyznaniowego. Edycja polska na podstawie wydania hiszpańskiego, red. Piotr Majer, 480-576. Kraków: Wolters Kluwer Polska.

Saj, Marek. 2010. „Prawna strona ślubu ubóstwa.” Prawo Kanoniczne 53, nr 1-2:129-45.

Sitarz, Mirosław. 2004. Słownik prawa kanonicznego. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy Pax.

Skorupa, Ambroży. 2002a. „Aspekty prawne w instrukcji „Verbi sponsa”.” Roczniki Nauk Prawnych 12, nr 2:169-81.

Skorupa, Ambroży. 2002b. Słuszna autonomia instytutów zakonnych w Kościele łacińskim. Kraków: Wydawnictwo Salwator.

Skorupa, Ambroży. 2008. Koncepcje odnowy życia konsekrowanego w antepreparatoria oraz ich recepcja w posoborowym prawie kościelnym. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Smith, Rosemary. 2000. “The Obligations and Rights of Institutes and Their Members.” In New Comentary on the Code of Canon Law, ed. John P. Beal, James A. Coriden, and Thomas J. Green, 828-42. New York-Mahwah: Paulist Press.

Stokłosa, Marek. 2010. „Legalne przebywanie zakonnika poza wspólnotą zakonną.” Prawo Kanoniczne 53, nr 1-2:105-28.

Szewczul, Bożena. 2013. „Pojęcie domu zakonnego i jego znaczenie w życiu zakonnym.” Prawo Kanoniczne 56, nr 2:18-39.

Zubert, Bronisław Wenanty. 1990. Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. Księga II. Lud Boży. Część III. Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Zubert, Bronisław Wenanty. 2005. „Dochody zakonników i członków stowarzyszeń życia apostolskiego nabywane „własnym staraniem” lub „ze względu na instytut” (por. kan. 668 § 3 i kan. 741 § 2).” W Pro iure et vita. Wybór pism, red. Elżbieta Szczot, 513-30. Lublin: Wydawnictwo KUL.