Podstawy prawne odpowiedzialności wiernych za materialne potrzeby Kościoła

Abstrakt

Obowiązek zabezpieczenia materialnych potrzeb Kościoła ściśle dotyczy możliwości wykonywania przez niego celów, którymi są: sprawowanie kultu, prowadzenie dzieł apostolstwa i miłości oraz godziwe utrzymanie szafarzy. Podstawy prawne odpowiedzialności wiernych w tym zakresie stanowią przepisy Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. Ustawodawca przypomina wrodzone prawo Kościoła (ius nativum) domagania się od wiernych wszystkiego, co konieczne dla osiągnięcia właściwych mu celów (kan. 1260) i zarazem zobowiązuje wszystkich wiernych do troski o środki materialne na ich realizację (kan. 222 § 1). W analizowanej dziedzinie istotne są także źródła wskazane przez Papieską Komisję ds. Autentycznej Interpretacji Kodeksu Prawa Kanonicznego, zwłaszcza: kan. 1496 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., dekrety Soboru Watykańskiego II: Apostolicam actuositatem, Ad gentes divinitus, Presbyterorum ordinis. Za podstawy prawne należy również uznać dokumenty źródłowe, do których odwołano się przy tworzeniu pierwszej kodyfikacji prawa kanonicznego.