The Relevancy of Natural Law

Abstrakt

Relatywizm prawa naturalnego

W obliczu rozprzestrzeniającego się w Europie i na świecie pozytywizmu prawnego względnie różnych kierunków i systemów myślenia prawniczego relatywizujących prawdę o ordo iuris jako m.in. fundamentu dla wszechstronnego rozwoju życia psychiczno-duchowego warto przypomnieć bytowość ius naturae i je na nowo rozważyć. Oderwanie porządku prawnonaturalnego od wiecznego, niezmiennego i absolutnie doskonałego Boga prowadzi nieuchronnie do relatywizacji prawa naturalnego w jego atrybutach: powszechności, obiektywności i niezmienności jego najważniejszych zasad, co dla osoby ludzkiej oznacza nie tylko utratę swojego prawdziwego Kreatora z horyzontu egzystencji i myśli, lecz także zagubienie „absolutnego punktu odniesienia” (J. Ratzinger) moralno-prawnego. Powrót do klasycznie pojętego prawa naturalnego wydaje się w kontekście tworzenia wspólnej konstytucji dla Starego Kontynentu szczególnie pilną sprawą dla Europy jako kolebki racjonalnego poznania oraz świadomej i wolnej akceptacji prawa naturalnego, które Jezus z Nazaretu jako prawdziwy Bóg i zarazem prawdziwy Człowiek w jednej Osobie najdoskonalej wypełnił oraz jego aktualną ważność przypieczętował swoją świętą Krwią na Golgocie.