Klauzura mniszek po konstytucji apostolskiej Vultum Dei quaerere

  • Monika Menke Uniwersytet Palackiego w Ołomuńcu
Słowa kluczowe: klauzura; papieska klauzura; mendykanci; kontemplacja; mniszki; Dominikanki; Vultum Dei quaerere; papież Franciszek

Abstrakt

Celem artykułu jest zdefiniowanie klauzury w klasztorach mniszek całkowicie oddanych kontemplacji (zastosowaną na konkretnym przykładzie mniszek dominikanek) oraz przedstawienie zmiany jej rozumienia po ostatnim dokumencie papieskim z 2016 r. Dotychczas była to klauzura papieska, rozumiana jako przywilej i specyficzna forma oderwania się od świata. Papież Franciszek w konstytucji apostolskiej Vultum Dei quaerere określa formy klauzury, które mają być wzbogaceniem, a nie przeszkodą w życiu religijnym konkretnej wspólnoty i które są oparte o realne warunki klasztoru. Dlatego wzywa do rewizji sposobu patrzenia na realizację konkretnej formy klauzury mniszek w poszczególnych klasztorach w odniesieniu do ich własnej tradycji. Oferuje on teraz mniszkom możliwość zdecydowania się co do formy klauzury (niekoniecznie już papieskiej), zdefiniowania jej w ius proprium danego instytutu i zachowywanie tej formy po zatwierdzeniu przez Kongregację Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.

Bibliografia

Andrés Gutiérrez, Domingo J. 2014. Le forme di Vita consacrata. Commentario teologico-giuridico al Codice di Diritto Canonico. Ed. 7. Roma: Ediurcla.

Bar, Joachim Roman. 1971. „Posoborowa odnowa klauzury mniszek.” Prawo Kanoniczne 14, nr 1-2:87-104.

Bergoglio, Juan, Mario. 2013. „Wypowiedź z dnia 13 października 1994 r. na Synodzie Biskupów o życiu konsekrowanym i jego misji w Kościele i świecie.” Vida Religiosa 115, nr 7.

Bogdan, Franciszek. 1954. Geneza i rozwój klauzury zakonnej. Poznań: Pallottinum.

Černušák, Tomáš, Augustin Prokop, and Damián Němec. 2001. Historie dominikánů v českých zemích. Praha: Krystal OP.

Chrapkowski, Arnold, i Józef Krzywda. 2006. „Instytuty zakonne.” W Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. II/2: Księga II. Lud Boży. Część III. Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego, red. Józef Krukowski, 39-144. Poznań: Pallottinum.

Daniluk, Mirosław. 2002. „Klauzura.” W Encyklopedia Katolicka, t. 9, red. Bogusław Migut, 84. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.

Durigheto, Claudio. 2010. I monasteri di monache associati agli Ordini mendicanti. Roma: Libreria Editrice Vaticana.

Leclercq, Jean. 1974. “Clausura in Oriente et Occidente.” In Dizionario degli istituti di perfezione, t. 2, ed. Guerrino Pelliccia, and Giancarlo Rocca, 1174-178. Roma: Edizione Paoline.

Les Dominicains et leur droit. Mémoire Dominicaine. Histoire. Documents. Vie dominicaine. 1999. N° 13. Paris: Editions du Cerf.

Menke, Monika. 2015. “Právní postavení mnišek dominikánek v řádu a v církvi.” Teologia Młodych 4:19-26.

Mnišky řádu kazatelského. 1994. Znojmo: manuskript.

Pejška, Josef. 1927. Ius canonicum religiosorum. Freiburg im Breisgau: Herder.

Zawada, Marian. 2002. „Klauzura v klášterech.” In Řeholní formace, ed. Jerzy Gogola, 739-804. Olomouc: Matice cyrilometodějská.

Zubert, Bronisław W. 1990. Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. T. 2, Księga II. Lud Boży. Część III. Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.

Opublikowane
2020-02-28
Dział
Artykuły